Oto japońska złota róża, której okrągłe kwiaty wyglądają jak malutkie słoneczka. Słoneczne pomponiki :-).
Przyznać należy, że prezentowana poniżej odmiana ozdobna jest znacznie efektowniejsza od formy typowej, którą sfotografowałam znacznie później w ogrodzie botanicznym.
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - gatunek krzewu z rodziny różowatych (Rosaceae). Bywa też nazywany japońską złotą różą.
Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju złotlin (Kerria).
Pochodzi ze środkowych i zachodnich Chin, od wieków uprawiany jest w Japonii, (według niektórych źródeł rodzimy także w Japonii).
Jest uprawiany w wielu krajach świata, również w Polsce, jako roślina ozdobna. Do Europy sprowadzony został w XIX wieku i w niektórych miejscach zdziczał z upraw i rośnie w środowisku naturalnym.
Pokrój - krzew o początkowo wyprostowanych pędach, później rózgowato zwisających. Osiąga wysokość od 1 do 3 m i podobną szerokość. Wytwarza odrosty korzeniowe.
Pędy - młode pędy są jasnozielone, stanowią dodatkową ozdobę krzewu.
Liście - delikatne, intensywnie zielone, pojedyncze, podłużne, długości 4-7 cm z ostro ząbkowanymi brzegami.
Kwiaty - jaskrawożółte do żółtopomarańczowych (przypominające małe pompony), osadzone pojedynczo na końcach tegorocznych pędów bocznych. U dziko rosnącej formy gatunku są one pojedyncze, u odmian ozdobnych są to kwiaty pełne.
Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Latem powtarza kwitnienie (mniej obficie).
Owoce - brązowoczarne orzeszki. W polskich warunkach bardzo rzadko dochodzi do owocowania.
Roślina ozdobna - nadaje się na żywopłoty, do parków i ogrodów przydomowych. Tworzy liczne odrosty korzeniowe i może się szybko rozrastać, dlatego nie jest polecany do małych ogródków. Kwitnące pędy nadają się na kwiat cięty.
Złotlin japoński jest mrozoodporny. Podczas bardzo surowych zim może przemarznąć, ale łatwo odrasta. Odporny na suszę i zanieczyszczenie powietrza.
Gleba - nie ma specjalnych wymagań co do rodzaju gleby, ale powinna ona być stale wilgotna. Do prawidłowego wzrostu i rozwoju potrzebuje luźnej i dobrze zdrenowanej gleby.
Stanowisko - może rosnąć zarówno w słońcu, jak i w półcieniu, ale w pełnym słońcu ma kwiaty słabiej wybarwione.
Kwitnienie jest najsilniejsze na pędach jednorocznych, mniej intensywne na krótkich pędach dwuletnich a najsłabsze na pędach 3-letnich i starszych (o ile nie zaschną całkowicie). Po przekwitnięciu krzew przycina się.
Rozmnaża się go łatwo z sadzonek pędowych, lub jesienią z pędów odziomkowych.
Choroby - jest mało podatny na szkodniki i choroby.
Obecnie rzadko uprawia się typową, dziko rosnącą formę, uprawiana jest głównie odmiana 'Plenifora'. Ma podwójne kwiaty. Odmianę tę sprowadzono do Europy o 50 lat wcześniej, niż botanicy opisali dziko rosnący gatunek.
źródło 1, źródło 2, źródło 3,
Zdjęcia dodane później (marzec 2018)
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - gatunek krzewu z rodziny różowatych (Rosaceae). Bywa też nazywany japońską złotą różą. |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - liście intensywnie zielone, pojedyncze, podłużne, długości 4-7 cm z ostro ząbkowanymi brzegami. Jesienią przebarwiają się na żółto. |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - kwiaty jaskrawożółte do żółtopomarańczowych, osadzone pojedynczo na końcach tegorocznych pędów bocznych. |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - kwitnie w maju do początku czerwca, a latem powtarza je, ale mniej obficie. Kwitnienie jest najsilniejsze na pędach jednorocznych |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - młode pędy mają jasnozieloną barwę i stanowią ozdobę rośliny podczas śnieżnej zimy. |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - nadaje się na żywopłoty, do parków i ogrodów przydomowych. Należy sadzić go w miejscach nieco zacienionych |
-------------------------------------------
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - gatunek krzewu z rodziny różowatych (Rosaceae). Bywa też nazywany japońską złotą różą.
Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju złotlin (Kerria).
Pochodzi ze środkowych i zachodnich Chin, od wieków uprawiany jest w Japonii, (według niektórych źródeł rodzimy także w Japonii).
Jest uprawiany w wielu krajach świata, również w Polsce, jako roślina ozdobna. Do Europy sprowadzony został w XIX wieku i w niektórych miejscach zdziczał z upraw i rośnie w środowisku naturalnym.
Pokrój - krzew o początkowo wyprostowanych pędach, później rózgowato zwisających. Osiąga wysokość od 1 do 3 m i podobną szerokość. Wytwarza odrosty korzeniowe.
Pędy - młode pędy są jasnozielone, stanowią dodatkową ozdobę krzewu.
Liście - delikatne, intensywnie zielone, pojedyncze, podłużne, długości 4-7 cm z ostro ząbkowanymi brzegami.
Kwiaty - jaskrawożółte do żółtopomarańczowych (przypominające małe pompony), osadzone pojedynczo na końcach tegorocznych pędów bocznych. U dziko rosnącej formy gatunku są one pojedyncze, u odmian ozdobnych są to kwiaty pełne.
Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Latem powtarza kwitnienie (mniej obficie).
Owoce - brązowoczarne orzeszki. W polskich warunkach bardzo rzadko dochodzi do owocowania.
Roślina ozdobna - nadaje się na żywopłoty, do parków i ogrodów przydomowych. Tworzy liczne odrosty korzeniowe i może się szybko rozrastać, dlatego nie jest polecany do małych ogródków. Kwitnące pędy nadają się na kwiat cięty.
Złotlin japoński jest mrozoodporny. Podczas bardzo surowych zim może przemarznąć, ale łatwo odrasta. Odporny na suszę i zanieczyszczenie powietrza.
Gleba - nie ma specjalnych wymagań co do rodzaju gleby, ale powinna ona być stale wilgotna. Do prawidłowego wzrostu i rozwoju potrzebuje luźnej i dobrze zdrenowanej gleby.
Stanowisko - może rosnąć zarówno w słońcu, jak i w półcieniu, ale w pełnym słońcu ma kwiaty słabiej wybarwione.
Kwitnienie jest najsilniejsze na pędach jednorocznych, mniej intensywne na krótkich pędach dwuletnich a najsłabsze na pędach 3-letnich i starszych (o ile nie zaschną całkowicie). Po przekwitnięciu krzew przycina się.
Rozmnaża się go łatwo z sadzonek pędowych, lub jesienią z pędów odziomkowych.
Choroby - jest mało podatny na szkodniki i choroby.
Obecnie rzadko uprawia się typową, dziko rosnącą formę, uprawiana jest głównie odmiana 'Plenifora'. Ma podwójne kwiaty. Odmianę tę sprowadzono do Europy o 50 lat wcześniej, niż botanicy opisali dziko rosnący gatunek.
źródło 1, źródło 2, źródło 3,
Zdjęcia dodane później (marzec 2018)
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - 26 kwietnia 2017 |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - 26 kwietnia 2017 |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - 26 kwietnia 2017 |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - 26 kwietnia 2017 |
Złotlin japoński, złotlin chiński (Kerria japonica) - forma typowa (ogród botaniczny, 5 maja 2017) |
Więcej zdjęć oraz opis typowej formy złotlinu japońskiego zaprezentowałam we wpisie Złotlin japoński (Kerria japonica)
w.63.20
w.63.20
Jego kwiaty biją blaskiem nawet w pochmurny dzień :) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńMasz rację :-) Pozdrawiam
Usuń