21 czerwca 2018

Judaszowiec kanadyjski

Kwitnącego judaszowca kanadyjskiego spotkałam w Botaniku na początku maja. Gałęzie i pędy obsypane były drobnymi różowymi kwiatkami, rozwijały się też żółtawe liście. Gdy odwiedziłam ogród ponownie (po dwóch tygodniach) chyba w ogóle nie dotarłam do tego drzewa, zatem nie wiem czy wówczas jeszcze kwitło. Ponad miesiąc później sfotowałam rozwinięte już w pełni liście, lecz jakoś nie zauważyłam strąków (owoców). Obiecuję, że będę zaglądać do judaszowca i, jeśli powstaną jakieś zdjęcia, dodam je tutaj później. Tymczasem prezentuję kwiaty i wiosenne liście, załączam też opis gatunku.

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis


Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis

Judaszowiec kanadyjski Cercis canadensis



----------------------------------



Judaszowiec kanadyjski (Cercis canadensis L.) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych (Fabaceae), z plemienia Cercideae, jednej z najstarszych lub najstarszej linii rozwojowych bobowatych. W obrębie plemienia rodzaj judaszowiec stanowi klad bazalny.
W wielu językach w nazwie tej rośliny pojawia się imię Judasza, który, według podania, powiesił się na tym właśnie drzewie.

Występuje w Ameryce Północnej, na terenie Stanów Zjednoczonych w pasie od Nowego Jorku po Teksas.
Jest chętnie uprawiany jako roślina ozdobna w parkach, w ogrodach oraz wzdłuż ulic.


Pokrój - małe drzewo o rozłożystej i szerokiej koronie, dorastające 10 m wysokości i 6-10 m szerokości. Ma mocny, niewysoki, prosty lub nieregularnie pokrzywiony pień i liczne, dość grube, silnie rozkładające się na boki gałęzie. W zależności od dostępu światła, korona jest okrągła lub rozłożysta, a pędy wyrastają z pnia pod niemal prostym kątem (na silnie nasłonecznionych stanowiskach). Przy mniejszej ilości światła korona jest węższa, pędy silniej wzniesione, a drzewo wyższe. W starszym wieku korona jest szeroka, niemal parasolowata lub odwrotnie stożkowata. Młode osobniki rosną powoli i są wrażliwe na mrozy.

Kora
- charakterystyczna o ciemnopopielatej barwie, miejscami niemal czarna; gładka, z wiekiem bruzdowata i łuszcząca się niewielkimi płatami.

Pędy - cienkie, niezbyt długie, często zygzakowato powyginane. Młode przyrosty są początkowo zielone, potem drewnieją i pokrywają się brązową, błyszczącą korą, z czasem ciemniejącą do niemal czarnej, z widocznymi nielicznymi przetchlinkami.

Pąki zimowe są niewielkie, zaokrąglone, ciemnoczerwone lub brązowe.

Liście - pojedyncze, sercowate, zaokrąglone, całobrzegie do 10 cm długości i 13 cm szerokości, o zaostrzonych wierzchołkach. Ogonki liściowe smukłe, 5-7 cm długości. Początkowo żółtawozielone lub brązowozielone, po rozwinięciu zmieniają barwę na jasnozieloną. W pełni rozwinięte blaszki liściowe są gładkie i bardzo cienkie, z wierzchu zielone i błyszczące, od spodu nieco jaśniejsze, matowe, lekko owłosione. Liście rozwijają się w maju. Jesienią żółkną i przybierają złocisty kolor.

Kwiaty - małe, ale bardzo dekoracyjne, intensywnie różowe kwiaty motylkowe o średnicy około 1-1,5 cm, rosnące w pęczkach. Kwiaty wyrastają charakterystycznie z pączków śpiących kory, na pędach zeszłorocznych, ale także na starszych gałęziach i bezpośrednio na pniu. Zjawisko to występuje rzadko i nosi nazwę kauliflorii. Liczba kwiatów jest oszałamiająca i często całe drzewo (od podstawy pnia, aż do najwyższych pędów) pokryte jest kwiatami.
Kwiaty są miododajne, stanowią jeden z najwcześniejszych pożytków dla pszczół, ale ze względu na specyficzną budowę kwiatów (głęboko osadzone nektarniki), nektar jest osiągalny tylko dla owadów o długich języczkach.
Kwitnie wiosną i wczesnym latem. Kwitnienie trwa do trzech tygodni. Roślina jednopienna.

Owoce - spłaszczony, zielony (z czasem brązowiejący) strąk

Korzenie - głęboki, palowy system korzeniowy (źle znosi przesadzanie, szczególnie w starszym wieku).


Rośnie w wilgotnych lasach południowego wschodu Stanów Zjednoczonych.
Wykazuje podatność na raka, powodującego usychanie liści latem.


W uprawie jest wiele odmian judaszowca kanadyjskiego, m.in.:
  • ‘Pink Charm’, ‘Pinkbud’ – odmiany o różowych kwiatach
  • ‘Purple Leaf’ – odmiana o czerwonych, młodych liściach
  • ‘Silver Cloud’ – odmiana pstrolistna, o zielonych liściach z białymi przebarwieniami
  • ‘Flame’ – odmiana o podwójnych, płonnych kwiatach, nie zawiązująca owoców i nasion
  • ‘Forest Pansy’ – odmiana o intensywnie czerwonopurpurowych liściach, lekko zieleniejących latem i pomarańczowych jesienią
  •  ‘Hearts of Gold’ – o złotożółtych liściach,
  •  ‘Ruby Falls’ – odmiana o płaczącym pokroju i bordowych liściach
  • ‘Royal White’ i var. ‘Alba’ – odmiany o nietypowych, białych kwiatach
  • ‘Lavender Twist’ - odmiana o lekko skręconych i delikatnie przewieszających się pędach.



źródło 1, źródło 2, źródło 3,


judaszowiec kanadyjski, Cercis canadensis zdjęcia opis, judaszowiec kanadyjski informacje zdjęcia, Cercis canadensis, judaszowiec kanadyjski chwile zachwycone, Cercis canadensis chwile zachwycone,

u17.38.

11 komentarzy:

  1. Wspaniały, zazdroszczę widoki na żywo:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pamiętam, że gdy judaszowiec kwitł, wokół nie było zbyt wiele zazielenionych drzew, tak że intensywny kolor kwiatów rzucał się w oczy z daleka.

      Usuń
  2. Cześć, kiedyś rósł u mnie, niestety wymarzł, potem się zniechęciłam do tego drzewka..
    Super zdjęcia i kolory, podziwiam...
    ściskam - Ania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytałam na jakichś forach, że nie zawsze judaszowiec rozwija się dobrze, bywa, że nie chce kwitnąć, marnieje. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-)

      Usuń
  3. Zachwycające zdjęcia, brak mi słów. Jakie to jest piękne. Cudowny kontrast pomiędzy kolorem kwiatów, a liści. Zawsze jakieś cudo pokarzesz, a fotografujesz bosko!!! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wychodzi na to, Agnieszko, że mój laptop ma coś nie tak z odwzorowaniem barw. Walczyłam, ale nic więcej (lepiej) nie wskórałam. Moim zdaniem te zdjęcia nijak nie oddają urody tego drzewa i aż trudno mi uwierzyć, że tylko mnie się tak wydaje.
      Dziękuję za miłe słowa i serdecznie pozdrawiam!

      Usuń
  4. Kolejne drzewo pięknie kwitnące; róż płatków jest śliczny.
    Czemu akurat to drzewo wybrano dla Judasza? Skrzywdzili je nazwą tak brzydko się kojarzącą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Drzewko bardzo urodziwe, zwłaszcza podczas kwitnienia (i na tym konkretnym judaszowcu gdzieniegdzie wyrastały pęczki kwiatów wprost z pnia), choć i liście ma dekoracyjne - o ładnym kształcie i układzie.
      Hm, jeśli już, to Judasz wybrał to drzewo... ;-)

      Usuń
  5. Nigdy nie słyszałam tej nazwy ani nie widziałam tego drzewka, a jest co podziwiać, nie tylko samo drzewko, ale i Twoje zdjęcia:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja chyba też nie słyszałam wcześniej o takim drzewie, a jeśli widziałam zdjęcia, to jakoś nie zwróciłam uwagi. Na pewno warto zobaczyć je w naturze, zwłaszcza, że kwiaty ładnie pachną. dziękuję pięknie i pozdrawiam :-)

      Usuń