Z pomocą przyszła mi więc natura - dwa krzewy rosnące w Botaniku, którym mogłam przyglądać się do woli. Teraz nareszcie mogę opisać te rośliny własnymi słowami, oczywiście, na podstawie tego, co zaobserwowałam :-)
Cieniutkie pędy (w porównaniu do tawuł spotykanych na skwerach i w parkach) wdzięcznie obsypane śnieżnobiałymi kwiatkami. Ten, kto spodziewałby się takich (jak TUTAJ) girland, strug i kaskad, do jakich i ja się przyzwyczaiłam (dzięki zieleni miejskiej), może poczuć lekki zawód. Kwiaty tej tawuły wyrastają bowiem trochę nieregularnie i nie jest ich AŻ tak wiele, są za to pełne świeżości, wdzięku i prostoty! Pędy długie i sprężyste, nie sprawiają wrażenia obciążonych. W czasie kwitnienia pąki liściowe dopiero się rozwijały. W pełni ulistniony krzew nadal pozostawał ażurowy, liście wąskie i dość długie, takie mini wierzbowe. Ich wygląd mnie zaskoczył, a jednocześnie zapadł w pamięci jako znak rozpoznawczy tego gatunku.
Kwitnące krzewy fotografowałam 17 i 25 kwietnia.
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
A to zdjęcie z 10 kwietnia... ubiegłego roku (efekt pierwszych zmagań z obiektywem Pentacon przypiętym do Nikona D50)
 |
| Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii) |
--------------------------------------
Tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii Sieb. ex Blume) - gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Pochodzi z Chin i Japonii.
Epitet thunbergii uhonorował Carlosa Thunberga (1743-1828), szwedzkiego badacza roślin, który wprowadził tę roślinę do Europy.
Długowieczny krzew osiągający 1-1,5 m wysokości (i tyle samo szerokości), woln246o rosnący o cienkich, łukowato wygiętych pędach.
Liście - drobne, wąskolancetowate, nagie, słabo i drobno piłkowane, jasnozielone, o długości do 4 cm i szerokości 6 mm. Jesienią żółkną przybierając odcienie koloru brązowego i pomarańczowego.
Kwiaty - białe, lekko pachnące, o średnicy ok. 8 mm wyrastające po 3-5 w małych, siedzących baldachach; pojawiają się na niemal całej długości pędów.
Kwitnie wcześnie, przed rozwojem liści, w kwietniu i w maju.
Nadaje się do ogrodów skalnych i małych, przydomowych ogródków jako roślina amatorska. Można też sadzić krzewy w niecięty szpaler.
Krzew dość wytrzymały na suszę, lecz wrażliwy na mrozy.
Wymaga ciepłych, osłoniętych stanowisk i starannie uprawianej, żyznej gleby. Młode rośliny należy nawieźć fosforem tak, aby system korzeniowy dobrze się rozrósł.
Posiada własności fitotoksyczne.
Tawuła Thunberga tworzy międzygatunkową hybrydę z tawułą japońską (Spiraea japonica L.)
Wyhodowano kilka odmian Spiraea thunbergii, takich jak:
