Spośród naparstnic jedynym gatunkiem rodzimym jest naparstnica zwyczajna. Przedstawiłam ją TUTAJ.
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych [14 czerwca] |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 31 maja |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 14 czerwca |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 7 czerwca |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 31 maja |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 7 czerwca |
I jeszcze kilka zdjęć (zrobionych lustrzanką) sprzed dwóch lat naparstnicy purpurowej rosnącej w czyimś ogrodzie:
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 9 lipca |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 9 lipca |
Naparstnica purpurowa Digitalis purpurea 9 lipca |
--------------------------------------------
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.) – gatunek rośliny dwuletniej (rzadziej byliny) należący do rodziny babkowatych.
Nazwy ludowe - dzwony zmarłych, palce wróżek, psi palec, lwia paszcza, rękawiczka naszej Pani.
Występuje dziko w Europie zachodniej i środkowej, poza tym w północnej Afryce.
Na ziemiach polskich naparstnica purpurowa została rozpowszechniona w XVIII-XIX w. jako roślina ozdobna i samorzutnie rozprzestrzeniła się w środowisku. W polskiej florze ma status kenofita (ergazjofigofit).
Łodyga - wyrasta z kłącza, jest pojedyncza, gruba wzniesiona, dorasta do 1,5 m wysokości. W górnej części jest okryta gęstymi, drobnymi włoskami.
Liście - przy ziemi posiada różyczkę liści odziomkowych. Liście łodygowe są siedzące, ułożone skrętolegle. Na spodzie liście są delikatnie omszone. Cały liść ma około 10-40 cm długości i 4-15 cm szerokości. Blaszka jest jajowato lancetowata lub szeroko jajowata. Górna powierzchnia jest zielona a dolna szarawozielona. Szczyt lekko zaostrzony, brzeg nieregularnie karbowany, ząbkowany lub piłkowany. Nasada spływająca (po ogonku). Unerwienie pierzaste, boczne nerwy wystające szczególnie na dolnej powierzchni odchodzą pod kątem około 45° i łączą się blisko brzegu. Drobne nerwy kończą się w każdym ząbku na brzegu blaszki a dolne nerwy zbiegają w dół oskrzydlonego ogonka.
Kwiaty - w górnej części łodygi wyrastają kwiaty tworząc jednostronne grono. Duże, zwieszające się w dół kwiaty, rosnące na gruczołowato omszonych, krótkich szypułkach są purpurowoczerwone, wewnątrz mają ciemniejsze plamki. Rurkowato dzwonkowa korona kwiatu jest wewnątrz owłosiona. Pięciodziałkowy kielich kwiatowy jest tylko przy nasadzie nieco zrośnięty. W kwiatku jest jeden słupek z długą i cienką szyjką, oraz 4 pręciki, przy czym dwa są wyższe, a dwa niższe.
Kwiaty są przedprątne (w jednym kwiatku pręciki dojrzewają wcześniej, niż słupek), co zabezpiecza roślinę przed niekorzystnym dla niej samozapyleniem. Kwiaty zapylane są przez owady.
Kwitnie - od czerwca do września.
Owoc - torebka o jajowatym kształcie, pękająca wzdłużnie. Znajduje się w niej bardzo dużo drobnych, czarnych nasion.
Siedlisko - rośnie głównie w świetlistych lasach, w wolnych przestrzeniach kosodrzewiny, na porębach leśnych, na obrzeżach lasów, w ziołoroślach górskich. Nie robi jej różnicy, czy podłoże jest wapienne, czy granitowe, wszędzie jednak wymaga do swojego wzrostu żyznej gleby.
Hemikryptofit.
Roślina trująca - naparstnica purpurowa to jedna z najbardziej trujących roślin w Polsce, a jednocześnie posiadająca właściwości lecznicze.
Posiada składniki chemiczne i działanie toksyczne podobnie jak u naparstnicy zwyczajnej.
Objawy zatrucia - spowolnienie akcji serca, nudności i wymioty, kolka żołądkowo-jelitowa, zaburzenia widzenia, porażenia i kurcze. Śmierć następuje na skutek zatrzymania akcji serca. Dlatego leczenie i sporządzanie leków z naparstnicy na własną rękę jest wykluczone.
Ze względu na swoje piękne kwiaty chętnie uprawiana w przydomowych ogródkach. Nadaje się na kwiat cięty.
Gleba - nie ma specjalnych wymagań.
Stanowisko - słoneczne lub półcieniste.
Wysiew w maju-czerwcu. Sadzonki należy pikować, a jesienią wysadzać na stałe miejsce w rozstawie 30×40 cm. Kwitnie w drugim roku.
źródło 1, źródło 2,
link,
o17.96. (169) [44]
źródło 1, źródło 2,
link,
o17.96. (169) [44]
Oj tak, naparstnice są bardzo trujące, ale za to jak piękne! Gdy byłem dzieckiem, na skraju ogrodu rosło kilka kępek naparstnic, zawsze cieszyły oko. Pozdrawiam! ;)
OdpowiedzUsuńRównież pozdrawiam :)
UsuńPiekna jest, taka dostojnie wyniosła. Serdeczności :)
OdpowiedzUsuńI przyciąga spojrzenia :-) Pozdrawiam
UsuńMistrzostwo.
OdpowiedzUsuń:-)
UsuńHi hi, chciałabym!!!
Piękne - kwiaty i zdjęcia (zwłaszcza pierwsze i trzecie) :)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
Usuń