Lulek czarny jest rośliną ruderalną, zachwaszcza też pola, a przy tym wydaje mnówstwo nasion. Jak to możliwe, że taka roślina najwyraźniej nie poczuła się dobrze na Łące Nowej? Może skądś wiedziała, że nie warto się wysilać? Wyrosła przecież tuż przy ogrodzeniu, za którym trwała budowa dużego osiedla. Prawdopodobnie teraz jest tam już nowy blok albo parking. Cóż.
Dziękuję ci, piękny lulku, za tę krótką znajomość. I tyle, eh.
 |
| Lulek czarny (Hyoscyamus niger L.) – gatunek roślin z rodziny psiankowatych. Nazwy ludowe: lulka, lulek jadowity, szalej czarny, żabi barszcz [15 lipca] |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) 29 lipca |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) |
 |
| lulek czarny (Hyoscyamus niger) 13 sierpnia |
-----------------------------
Lulek czarny (Hyoscyamus niger L.) – gatunek roślin z rodziny psiankowatych.
Nazwy ludowe: lulka, lulek jadowity, szalej czarny, żabi barszcz.
Rodzimym obszarem jego występowania są góry prowincji irano-anatolińskiej.
W Europie pojawił się już w neolicie, w Polsce w epoce żelaza.
Na niżu Polski jest dość częsty, w górach rzadki.
Roślina jednoroczna, rzadko dwuletnia. Pokryta lepką wydzieliną o charakterystycznej niemiłej woni, porównywalnej do tej wydzielanej przez liście i łodygi pomidora lub surfinii.
Łodyga - wzniesiona, zazwyczaj pojedyncza, tępokanciasta, gruczołowato omszona, lepka w dotyku. Wysokość 30-60 cm.
Liście - ulistnienie naprzemianległe. Liście gęsto ustawione, szerokie, w zarysie jajowate, o brzegu zatokowo-pierzasto-wrębnym. Owłosione. Odziomkowe liście są większe i ogonkowe, natomiast łodygowe siedzące, mniejsze. Barwa liści jasnozielonożółtawa.
Kwiaty - wyrastają pojedynczo w kątach liści tworząc grono. Kielich dzwonkowaty, zrośnięty w rurkę, siatkowato unerwiony i gruczołowato owłosiony, z pięcioma ostrymi, u nasady lepkimi ząbkami. Obejmuje zalążnię, a po dojrzeniu owoc. Korona lejkowata, nieco grzbiecista, 5-łatkowa, z zewnętrznej strony owłosiona. Jest brudnożółte z fioletowymi, siatkowatymi żyłkami. Słupek z nieco wydłużoną zalążnią. Jest nagi, owłosiona jest tylko jego szyjka w dolnej części. Pręcików 5, w tym 3 dłuższe i 2 krótsze. Mają fioletowe pylniki i owłosione nitki pręcików.
Kwitnie - od czerwca do września, kwiaty przedprątne, zapylane lub samopylne, zapylane wyłącznie przez trzmiele.
Owoc - torebka otwierająca się czapeczką. Nasiona liczne, jasnobrązowe, matowe, nerkowate, o siateczkowatej powierzchni. Są bardzo podobne do nasion maku i tak samo bardzo drobne. Mają długość 1,3-1,6 mm., szerokość 1,1-1,4 mm. Owocuje od sierpnia do listopada, nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria). Jedna roślina może wytworzyć w ciągu roku około 5-10 tysięcy nasion, ale niektóre okazy nawet 500 tysięcy i więcej.
Korzeń - palowy, gruby, pojedynczy lub rozgałęziony. Sięga do 80 cm w głąb gleby.
Siedlisko - roślina ruderalna, spotykana na przydrożach, nieużytkach, gruzowiskach, wysypiskach, czasami także jako chwast, m.in. w uprawach rolnych, np. maku.
źródło 1,
Rodzimym obszarem jego występowania są góry prowincji irano-anatolińskiej.
W Europie pojawił się już w neolicie, w Polsce w epoce żelaza.
Na niżu Polski jest dość częsty, w górach rzadki.
Roślina jednoroczna, rzadko dwuletnia. Pokryta lepką wydzieliną o charakterystycznej niemiłej woni, porównywalnej do tej wydzielanej przez liście i łodygi pomidora lub surfinii.
Łodyga - wzniesiona, zazwyczaj pojedyncza, tępokanciasta, gruczołowato omszona, lepka w dotyku. Wysokość 30-60 cm.
Liście - ulistnienie naprzemianległe. Liście gęsto ustawione, szerokie, w zarysie jajowate, o brzegu zatokowo-pierzasto-wrębnym. Owłosione. Odziomkowe liście są większe i ogonkowe, natomiast łodygowe siedzące, mniejsze. Barwa liści jasnozielonożółtawa.
Kwiaty - wyrastają pojedynczo w kątach liści tworząc grono. Kielich dzwonkowaty, zrośnięty w rurkę, siatkowato unerwiony i gruczołowato owłosiony, z pięcioma ostrymi, u nasady lepkimi ząbkami. Obejmuje zalążnię, a po dojrzeniu owoc. Korona lejkowata, nieco grzbiecista, 5-łatkowa, z zewnętrznej strony owłosiona. Jest brudnożółte z fioletowymi, siatkowatymi żyłkami. Słupek z nieco wydłużoną zalążnią. Jest nagi, owłosiona jest tylko jego szyjka w dolnej części. Pręcików 5, w tym 3 dłuższe i 2 krótsze. Mają fioletowe pylniki i owłosione nitki pręcików.
Kwitnie - od czerwca do września, kwiaty przedprątne, zapylane lub samopylne, zapylane wyłącznie przez trzmiele.
Owoc - torebka otwierająca się czapeczką. Nasiona liczne, jasnobrązowe, matowe, nerkowate, o siateczkowatej powierzchni. Są bardzo podobne do nasion maku i tak samo bardzo drobne. Mają długość 1,3-1,6 mm., szerokość 1,1-1,4 mm. Owocuje od sierpnia do listopada, nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria). Jedna roślina może wytworzyć w ciągu roku około 5-10 tysięcy nasion, ale niektóre okazy nawet 500 tysięcy i więcej.
Korzeń - palowy, gruby, pojedynczy lub rozgałęziony. Sięga do 80 cm w głąb gleby.
Siedlisko - roślina ruderalna, spotykana na przydrożach, nieużytkach, gruzowiskach, wysypiskach, czasami także jako chwast, m.in. w uprawach rolnych, np. maku.
źródło 1,
Piękny ten Lulek. Jak dawno go nie widziałam, a mógłby tak wprosić się do naszego ogrodu. Dbałabym o niego z pewnością. Pozdrawiam:):):)
OdpowiedzUsuńAż żałuję, że nie wzięłam choćby jednego owocu... Pozdrawiam :-)
UsuńŚliczny ma kielich :)
OdpowiedzUsuńO tak :-)
Usuńprawdopodobnie był wcześniej wykoszony, albo w inny sposób uszkodzony - dlatego taka mizerna postać. A że tylko jeden? całkiem możliwe że mamy do czynienia z głębokim depozytem który po prostu czekał, aż parce budowlane (albo cokolwiek innego) da mu właściwe warunki do wzrostu. Niekiedy takie depozyty nasienne w glebie mogą trwać wiele lat.
OdpowiedzUsuńMożliwe, że tak było. Podziwiam Twoją fachową wiedzę, ale ja, po prostu, fotografuję to, co mi wpadnie w oko :-)
Usuń