9 sierpnia 2016

Cypryśnik błotny (Taxodium distichum)

Wiosną miałam okazję zobaczyć młodziutkie, pewnie kilkunastoletnie cypryśniki błotne, niedawno zaś, w Ogrodzie Botanicznym znalazłam duże i okazałe osobniki z tego gatunku. Przedstawiam więc to piękne drzewo, pomijając na razie zdjęcia jego "drugich" igieł. Wiem, że brzmi to niejasno, ale cały czas wydaje mi się, że owe drugie igły nie należą do cypryśnika błotnego, lecz do młodej metasekwoi chińskiej (choć mądrzejsi ode mnie twierdzą, że tak). Mam nadzieję, że wkrótce sprawa się rozstrzygnie, a wówczas wyjaśnię, na czym polegała moja trudność w prawidłowym odróżnieniu obu gatunków.
    Czy wiecie, że cypryśnik błotny bywa nazywany łysym i dlaczego? Ponieważ, w przeciwieństwie do większości gatunków drzew lub krzewów z rodziny cyprysowatych, zrzuca swoje igły na zimę. Pojawiają się one dopiero późną wiosną, dlatego drzewo przez wiele miesięcy jest "łyse" :-).

Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – gatunek drzewa należący do rodziny cyprysowatych. Występuje w południowo-wschodnich stanach USA, szczególnie na błotnistych obszarach Florydy. W Europie sadzony jako drzewo ozdobne i osiąga wysokość do 25 m   (20 lipca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – pędy jednoroczne bardzo cienkie, czerwonawe, późno pokrywają się liśćmi. Pędy ułożone są naprzemianlegle (fot. 12 czerwca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – na długopędach igły ustawione skrętolegle. Krótkopędy stojące pojedynczo mają około 10 cm długości. Na początku listnienia przybierają żywą, jasnozieloną barwę, potem ciemnieją (fot. 27 maja)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – w warunkach naturalnych porasta wilgotne niziny o wysokim poziomie wód gruntowych, względnie okresowo lub trwale zalewane (fot. 12 czerwca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – igły na pędach zdrewniałych są łuskowate i spiralnie ustawione. Na zielonych natomiast - płaskie i miękkie do 20 mm długości, jasnozielone, ułożone grzebieniasto w dwa szeregi (fot. 27 maja)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – drzewo iglaste o liściach opadających na zimę. Jesienią igły przybierają barwę pomarańczowobrązową, a następnie opadają wraz z niedrewniejącymi krótkopędami  (fot. 12 czerwca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – korona młodych drzew jest wąska i stożkowata. W Polsce 10-letnie drzewo osiąga wysokość 5 i szerokość 2 metrów (fot. 12 czerwca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – u starszych drzew korona staje się coraz bardziej cylindryczna i gęsto ugałęziona, okrągło sklepiona i na wierzchołku prawie zawsze zaokrąglona (fot. 20 lipca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) –  konary u nasady wznoszą się nieco w górę, dalej lekko się zwieszają (fot. 20 lipca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – drzewo długowieczne, wolno rosnące, osiąga wysokość 30-35 m i 1-2 m średnicy. Najwyższy okaz mierzy ponad 44 m (w pobliżu Williamsburg, Virginia, USA), najstarszy okaz ma ponad 1620 lat.
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – drzewo jednopienne. Kwitnie od kwietnia do maja. Żółtawe lub purpurowe kwiaty męskie licznie zebrane na końcach zeszłorocznych długopędów pojawiają się już jesienią. Szyszki żeńskie (długości 1-3 cm), są kuliste lub nieco podłużne i składają się z kilkunastu łusek (fot. 20 lipca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – kora cienka, czerwonobrązowa lub blado brunatna, włóknista, łuszczy się podłużnymi pasami.
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – pień u nasady może być bardzo szeroki (szczególnie u okazów rosnących na silnie podmokłych stanowiskach), szybko zwężający się i wyżej prosty.
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – doskonale rośnie na glebach podmokłych, gdzie większość gatunków drzew nie jest w stanie egzystować (wytwarza wówczas pneumatofory). Nadaje się do sadzenia w parkach i dużych ogrodach oraz do nasadzeń nad brzegami stawów. Starsze drzewa są w pełni mrozoodporne (20 lipca)
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – doskonale rośnie na glebach podmokłych, gdzie większość gatunków drzew nie jest w stanie egzystować (wytwarza wówczas pneumatofory). Nadaje się do sadzenia w parkach i dużych ogrodach oraz do nasadzeń nad brzegami stawów. Starsze drzewa są w pełni mrozoodporne   (20 lipca)

Dodane później:

Cypryśnik błotny (Taxodium distichum)   1 maja 2017
Cypryśnik błotny (Taxodium distichum)  7 sierpnia 2020




----------------------------------




Cypryśnik błotny (Taxodium distichum) – gatunek drzewa należący do rodziny cyprysowatych (dawniej zaliczany do wyodrębnianych cypryśnikowatych). Jednopienne drzewo iglaste zrzucające liście na zimę.

Występuje naturalnie w południowo-wschodnich stanach USA, szczególnie na błotnistych obszarach Florydy, jednak już od dłuższego czasu sadzi się go w Europie jako drzewo ozdobne i parkowe.
W warunkach naturalnych porasta wilgotne niziny o wysokim poziomie wód gruntowych, względnie okresowo lub trwale zalewane.
Drzewo długowieczne, wolno rosnące.

Pokrój - korona młodych drzew wąska, stożkowata, później coraz bardziej cylindryczna i gęsto ugałęziona, okrągło sklepiona i na wierzchołku prawie zawsze zaokrąglona.

Pień - u nasady bardzo szeroki (szczególnie u okazów rosnących na silnie podmokłych stanowiskach), szybko zwężający się i wyżej prosty. Konary u nasady wznoszą się nieco w górę, dalej lekko się zwieszają. Po 10 latach w Polsce osiąga wysokość 5 i szerokość 2 m. Maksymalne 25 m, w ojczyźnie 40-50 m.

Kora - cienka, czerwonobrązowa lub blado brunatna, włóknista, łuszczy się podłużnymi pasami.

Pędy - jednoroczne niezwykle cienkie, czerwonawe, późno pokrywają się liśćmi. Pędy ułożone naprzemianlegle, zdrewniałe i zielone - opadające wraz z igłami na zimę.

Liście - na długopędach ustawione skrętolegle. Krótkopędy stojące pojedynczo mają około 10 cm długości. Na początku listnienia przybierają żywą, jasnozieloną barwę, potem ciemnieją.
Igły na pędach zdrewniałych są łuskowate i spiralnie ustawione, na zielonych natomiast igły są równowąskie, płaskie i miękkie, do 20 mm długości, jasnozielone, ułożone grzebieniasto w dwa szeregi. Jesienią igły przybierają barwę pomarańczowobrązową, a następnie opadają wraz z niedrewniejącymi krótkopędami.

Kwiaty - męskie licznie zebrane na końcach zeszłorocznych długopędów, żółtawe albo purpurowe. Kwiaty męskie w długich zwisających wiechach pojawiają się już jesienią.
Szyszki żeńskie mają długość 1-3 cm, są kuliste lub nieco podłużne, składają się z kilkunastu łusek.
Nasiona posiadają twardą, grubą łupinę. Występują po dwa pod każdą łuską. Zachowują zdolność kiełkowania przez niespełna rok.Nasiona roznoszone są przez wodę i zwierzęta.

Kwitnie od kwietnia do maja.

Korzenie - na okresowo zalewanych, bądź trwale podmokłych obszarach tworzy tak zwane korzenie oddechowe (pneumatofory, inaczej kolana oddechowe). Są to zgrubienia na korzeniach wyrastające powyżej poziomu gleby lub wody w odległości do kilkunastu metrów od pnia. Dostarczają one niezbędnej ilości tlenu do systemu korzeniowego.

W naszych warunkach klimatycznych drzewo odporne na mróz, szczególnie w zachodniej części kraju, w młodości nieco bardziej wrażliwe na mrozy (mogą przemarzać wierzchołki pędów), dlatego zalecane jest wówczas okrywanie roślin.
Późny termin rozwijania igieł na wiosnę zabezpiecza drzewa przed uszkodzeniem na skutek wiosennych przymrozków.

Preferuje wilgotne, kwaśne i piaszczyste gleby, ale toleruje szeroki zakres warunków glebowych - począwszy od dość suchych przez wilgotne, po okresowo lub trwale zalewane. Stanowisko - w pełnym słońcu.

Najwyższy
znany cypryśnik błotny rośnie w pobliżu miasta Williamsburg (USA, stan Virginia) - ma ponad 44 m wysokości. Najgrubszy okaz rośnie w pobliżu Baton Rouge (USA, stan Luizjana) - w pierśnicy ma 521 cm. Najstarszy znany okaz, położony w Bladen County (USA, stan Karolina Północna) liczy ponad 1620 lat.W polskim klimacie cypryśnik błotny po 10 latach osiąga wysokość 5, a szerokość korony wynosi 2 m. Drzewa 30-letnie osiągają 8-10 m wysokości.


źródło 1, źródło 2, źródło 3, źródło 4, źródło 5, źródło 6, źródło 7,


e31.69. (63)


cypryśnik błotny, Taxodium distichum, cypryśnik błotny wygląd zdjęcia, Taxodium distichum obrazy informacje, cypryśnik błotny zdjęcia opis, Taxodium distichum zdjęcia opis, cypryśnik błotny chwile zachwycone, Taxodium distichum chwile zachwycone, drzewo jasnozielone igły zdjęcia, drzewo iglaste miękkie igły, miękkie igły drzewo zdjęcia,

9 komentarzy:

  1. Jeden z najszybciej przyrastających garnków.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie rozumiem. Chodzi Ci o tempo wzrostu? Źródła podają, że jest ono wolne.

      Usuń
    2. Relatywizm...
      Jeśli po dziesięciu latach drzewo ma 5 metrów wysokości, to weź poprawkę na to że inne cyprysiki urosły o ... 5 centymetrów.

      Usuń
  2. Widziałam go kiedyś na wysepce pośrodku dużego oczka wodnego. Pięknie wyglądał

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wierzę! Nie wiem czy to wpływ klimatu, ale cypryśniki rosnące w Polsce wyglądają inaczej niż te amerykańskie.

      Usuń
    2. Klimat i warunki glebowe, z dwóch klonów (rozmnożone wegetatywnie rośliny mają ten sam zestaw genów) cyprysa ten rosnący w okolicach morza na zasilanych glebach będzie całkiem inaczej wyglądał niż tan rosnący na wapieniach w głębi lądu.

      Usuń
  3. Piękny pokrój ma to drzewo. Chyba nie miałam okazji oglądać go z bliska. Bardzo ciekawy post.
    Cieplutko pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To ładne i wysokie drzewo o niezbyt gęstej koronie - daje przyjemny cień. Dziękuję i również pozdrawiam

      Usuń