Uwagę zwiedzających ogród botaniczny u samego progu wiosny zawsze przykuwa widok dużych, intensywnie zielonych, językowatych liści o mocno uwydatnionej fakturze rozwieszonych na tyczkowatych pędach. Solidna postura krzewu napawa optymizmem, że wiosna tuż, tuż. I choć rzecz idzie tylko o zielone liście, to na tle panującej dookoła burości, są one radosną fanfarą. Przez cały rok krzew tej kaliny wygląda mniej więcej tak samo, choć wiosną i latem, rzecz jasna, najładniej.
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) – gatunek rośliny należący do rodziny piżmaczkowatych [21 marca] |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 21 marca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 21 marca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 26 marca 2021 |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 7 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 7 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 7 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 20 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 11 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 18 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 18 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 18 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 18 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 18 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 25 lipca |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 14 czerwca |
Dodane w 2023 r.
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 14 maja |
 |
| Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) 2 września |
Natomiast poniżej kalina praska, której rośliną rodzicielską jest właśnie kalina sztywnolistna.
 |
| Kalina praska (Viburnum ×pragense) 28 marca |
 |
| kalina praska (Viburnum ×pragense) 9 maja |
------------------------------------
Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) – gatunek rośliny należący do rodziny piżmaczkowatych (Adoxaceae), czasem zaliczany do wyodrębnianej osobno monotypowej rodziny kalinowatych (Viburnaceae).
Pochodzi z zachodnich i północnych obszarów Chin.
W Europie jest uprawiany od początku XX wieku.
W Polsce jest sadzony jako roślina ozdobna, znajduje się też w kolekcji wielu ogrodów botanicznych.
Pokrój - zimozielony krzew o wysokości do 3 m.
Pędy - wzniesione i kutnerowato owłosione.
Liście - lancetowate lub jajowate o długości do 20 cm i wyraźnie wypukłych nerwach. Są ciemnozielone i sztywne, górna część blaszki jest pomarszczona, dolna żółtawoszara, kutnerowata.
Kwiaty - kremowobiałe, drobne (średnica do 6 mm), zebrane w płaskie baldachogrona o średnicy do 20 cm. Kwiatostany na przyszły sezon wegetacyjny zawiązują się już jesienią. Nie są one pokryte łuskami, lecz zimują osłonięte filcowatymi włoskami o żółtobiałym kolorze.
Okres kwitnienia: kwiecień-maj.
Owoc - jednonasienne, jajowate, twarde i błyszczące pestkowce o średnicy około 1 cm. Początkowo podczas dojrzewania przyjmują purpurowy kolor, potem ciemnieją, w pełni dojrzałe stają się czarne.
Owoce dojrzewają w miesiącach sierpień-wrzesień i są lekko trujące.
Wyróżnia się dwie formy kaliny sztywnolistnej:
- Viburnum rhytidophyllum f. aureovariegatum Boom
- Viburnum rhytidophyllum f. roseum Rehder
Stanowisko - wymaga słonecznego lub pół cienistego stanowiska i osłoniętego od strony wschodniej i południowej. Znosi również stanowisko zacienione, ale rośnie wówczas i kwitnie słabiej.
Gleba - najlepiej rośnie na żyznej i stale wilgotnej glebie, toleruje nawet silnie wapienne gleby.
Rozmnaża się ją przez odkłady lub przez nasiona, które wymagają stratyfikacji.
Niewskazane jest cięcie krzewów, które osłabia kwitnienie (w razie potrzeby należy je wykonywać wczesnym latem po przekwitnieniu).
W wyniku skrzyżowania z kaliną pożyteczną (Viburnum utile) otrzymano mieszańca – kalinę praską (Viburnum ×pragense), którą przedstawiłam TUTAJ.
źródło 1,
Bardzo ładna roślina ze względu na pokrój i kolor liści. U nas na południowym wschodzie Polski chyba nie można jej uprawiać bo zawsze mogą przyjść solidne mrozy i smutek zaglądnie w oczy.
OdpowiedzUsuńZ pewnością oryginalny to krzew i rzeczywiście, niezbyt odporny na większe mrozy.
UsuńPrzyznam szczerze, że te liście jednak mało mi się podobają.Może to przez duże zbliżenie na zdjęciu, ale wolę liście o gładkiej strukturze. Ileż jest odmian kalin, to aż niesamowite. Koralowa gdyby nie mszyce, byłaby bardzo łatwa w uprawie, inne niestety - przynajmniej u mnie - rosną słabo, albo wcale. Wawrzynowata nie dała rady, no ale to oczywiste. Mam też koralową w odmianie karłowej, stale choruje.
OdpowiedzUsuńNiestety lub stety, liście właśnie mają tak wyraźną fakturę. Przyzwyczajałam się do niej dość długo, no i ten tyczkowaty (kolumnowy?) pokrój. Jednak latem, gdy roślina kwitła, a dorodnych liści przybyło (mimo to, krzew pozostawał dość ażurowy) - przekonała mnie do swej urody :-)
UsuńMoże w naturze inaczej widziałbym liście, ale na zdjęciach są ładne. Wyraziste kształtem i kolorem.
OdpowiedzUsuńAniko, rozumiem, że krzew zachowuje liście na zimę?
Krzysztofie, gdy zobaczysz tę kalinę w naturze, z pewnością rozpoznasz, bo jest dość charakterystyczna.
UsuńTak, zachowuje zielone liście przez cały rok.