Lubię ważki. To duże i efektowne owady, które trzymają się od człowieka na bezpieczną odległość (nie wplątują się we włosy i raczej nie siadają na nosie), a jednocześnie jakby szukają towarzystwa. Kiedy w ciepłe popołudnie (10 sierpnia) szłam ścieżką wzdłuż suchej i nasłonecznionej łąki z jednej strony i bardziej zielonymi zaroślami, za którymi znajdował się staw z drugiej, zauważyłam kilka czerwonych i brązowych ważek. Jedna z nich posuwała się w tym samym kierunku co ja, ciągle wyprzedzając mnie o dwa kroki i przysiadając na ziemi, jakby czekała aż nadążę.
A to figlarka, pomyślałam. Z pewnością jakoś mnie widzi w tej białej bluzce (no właśnie: jakiego koloru powinien być strój amatora fotografowania owadów, by go nie dostrzegały?) i najwyraźniej się przekomarza. Postanowiłam ją sfotografować. W końcu poprzedniego dnia miałam przygodę z płochliwym pomarańczowym motylkiem, którego portrety wykonane z odległości co najmniej 1-1,5 m zaskoczyły mnie ostrością obrazu. Liczyłam więc na to, że i tym razem się uda, a później będę mogła obejrzeć szczegóły anatomii owej ważki w powiększeniu. I oto poniżej przedstawiam rezultaty mojego "polowania". Warunki były trudne: odległość od obiektu, piaszczyste podłoże, silne słońce, niewielkie pole manewru. Wykonałam dwa "podejścia", czyli sfotografowałam tę samą ważkę w dwóch miejscach (na skraju piaszczystej ścieżki), gdy przekornie się oddalała i tam czekała, aż nadejdę, by znów uciec.
 |
| Szablak krwisty (Sympetrum sanguineum) – gatunek euroazjatyckiej ważki z rodziny ważkowatych (Libellulidae) |
 |
| Skrzydła samca szablaka krwistego (Sympetrum sanguineum) są przeźroczyste, czarno użyłkowane, z brązowymi pterostigmami. |
 |
| Samiec szablaka krwistego (Sympetrum sanguineum) ma dwie czarne podłużne plamki na ostatnich segmentach oraz długie, wąsko rozstawione narządy analne na końcu odwłoka. |
 |
| Samiec szablaka krwistego (Sympetrum sanguineum) ma oczy ciemnobrązowe, czekoladowe |
 |
| Samiec szablaka krwistego (Sympetrum sanguineum) - skrzydła są przeźroczyste, czarno użyłkowane, z brązowymi pterostigmami. |
 |
| Samiec szablaka krwistego (Sympetrum sanguineum) |
 |
| Szablak krwisty (Sympetrum sanguineum) - samiec |
-----------------------
Moja ważka była średniej wielkości (na oko 4 cm długości, rozpiętość skrzydeł około 6 cm - tak mi się wydaje. Odwłok w żywo czerwonym kolorze, podobnie jak narządy analne. Na końcu odwłoka dwie podłużne czarne plamki nogi czarne. Oczy ciemnobrązowe, podobnie jak podłużne plamki na każdym skrzydełku. Skrzydła bezbarwne, czarno użyłkowane, tułów sprawiał wrażenie brązowego (dopiero powiększając obraz na komputerze okazało się, że jest brązowo-czerwony). Skrzydełka u nasady zabarwione na bursztynowo. Ważka poruszała się szybko, zwinnie i płochliwie umykała dostrzegając moje ruchy (kolor ubrania?). Chętnie przysiadała na ziemi na dłuższą chwilę rozkładając skrzydła - wówczas miałam okazję powoli zbliżyć do niej aparat fotograficzny.
Może to nieistotne, ale tę ważkę sfotografowałam w niedzielę (słońce i wiatr) niemal w tym samym miejscu gdzie poprzedniego dnia widziałam pomarańczowego motyla w czarne kropki. W sobotę (słońce, bez wiatru) nie widziałam raczej czerwonych ważek, natomiast w niedzielę nie spotkałam ani jednego z tych efektownych pomarańczowych motyli.
Zainteresowanych zachęcam do odwiedzenia mojego nowego bloga (Ważki zaChwycone), gdzie gromadzę ciekawe informacje o ważkach, a także interesującej strony poświęconej ważkom autorstwa Pani Ewy Miłaczewskiej, która pisze o nich tak:
"Ważki to bardzo „stare” istoty. Pojawiły się na Ziemi około 300 milionów lat temu. Są wprawdzie owadami o cechach pierwotnych, lecz ich doskonałe przystosowanie do życia musiało nastąpić błyskawicznie, gdyż już w późnym karbonie były „władcami przestworzy”. Prowadzą drapieżny tryb życia, mając do tego znakomicie przystosowane ciało. Ich głowa wyposażona jest w bystre oczy, które natychmiast dostrzegają ofiarę lub przeciwnika i silne żuwaczki, które natychmiast się z nimi rozprawiają. Pokryte kolczastymi wyrostkami nogi doskonale przytrzymują schwytaną zdobycz. Skrzydła pozwalają na niezwykle szybkie przemieszczanie się zarówno do przodu jak i do tyłu, co gwarantuje sukces zarówno w pościgu jak i ucieczce. Ważka potrafi również zawisnąć nieruchomo w powietrzu, jest to wygodne podczas obserwacji. Ważki poruszają się szybko i bezgłośnie, są niezwykle skuteczne jako drapieżniki, a przy tym pełne urody i gracji. Stąd pewnie stały się obiektem fascynacji, nie tylko naszej, ale i wielu artystów — zwłaszcza w okresie secesji, kiedy były ulubionym elementem dekoracyjnym."
Budowa ważki
Jakkolwiek by się nie nazywała, piękna!
OdpowiedzUsuńW końcu ustaliłam, że to samiec szablaka krwistego :-) Dziękuję i pozdrawiam
Usuń