Teraz już sobie zapamiętam - jeśli dopatrzę się w kwiatach słupka zakończonego łatkami, swoje poszukiwania rozpocznę od rodziny wiesiołkowatych. Kto by pomyślał, że gaura jest krewniaczką rosnącego tuż obok, wiesiołka powabnego "czyhającego" na łakome fruczaki gołąbki...
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
-----------------------------------------
Gaura Lindheimera (Oenothera lindheimeri, syn. Gaura lindheimeri)- gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiesiołkowatych (Oenotheracea).
Etymologia - gaura pochodzi z greki (oznacza "wspaniały"). Nazwa odnosi się do wzrostu i obfitości kwiatów gatunków w tym rodzaju.
Lindheimeri na cześć Ferdinanda Lindheimera (1801-1879), który odkrył gatunek Lindheimera texana.
Pochodzi z Ameryki Północnej.
Dorasta do 100-150 cm wysokości (odmiany są niższe). Tworzy kępę złożoną z cienkich, rozgałęzionych (lub nie) pędów, wyrastających z długiego korzenia palowego.
Pędy - wzniesione, dość wiotkie, ulistnione tylko w dolnej części, w górnej zakończone kwiatostanami.
Liście - wąsko lancetowate, mają ząbkowany brzeg, a ich długość i barwa jest zależna od odmiany.
Kwiaty - 4-płatkowe z długimi pręcikami, o średnicy 2-3 cm, barwy od białej, przez różową do purpurowej (zależnie od odmiany), zebrane w groniaste kwiatostany (o długości do 80 cm). Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu do góry. Jednocześnie otwartych jest od jednego do kilku kwiatów w jednym kwiatostanie, a każdy kwiat kwitnie tylko jeden dzień. Szyjka słupka pojedyncza z czterema łatkami znamienia.
U gatunku kwiatostany są luźne (w przeciwieństwie do jego odmian o zwartym pokroju).
Kwitnie - od lipca do października.
Ze względu na głęboko sięgający korzeń palowy, gaura nie znosi przesadzania (ucięcie korzenia powoduje, że roślina po przesadzeniu nie przyjmuje się.
Stanowisko - najlepiej słoneczne i ciepłe.
Gleba - przeciętnie żyzna. Podłoże powinno być przepuszczalne i lekko wilgotne. Gaura dobrze znosi lekkie susze, ale wówczas kwitnie mniej obficie.
Wymaga okrycia na zimę.
Gaura Lindheimera nadaje się na rabaty i skalniaki. Niższe odmiany można uprawiać w wysokich pojemnikach.
link 1, link 2, link 3, link 4,
i25.99. (286) [68]
Przepiękna i w dodatku można uprawiać ją u nas - tego się nie spodziewałam:)
OdpowiedzUsuńMożna, można, zwłaszcza, że klimat nam się ociepla :-)
UsuńŚliczna i ciekawa roślina, nie widziałem takiej nawet w Grecji (fakt że zawsze byliśmy tam "po sezonie").
OdpowiedzUsuńJa byłam w trzeciej dekadzie września, więc sezon już się kończył, ale gaurę widziałam tylko na terenie hotelu (miałam na nią widok z mojego pokoju).
UsuńPiękna roślina. Pozazdrościć tym, którzy mają ją w ogródku za oknem.
OdpowiedzUsuńNajlepiej w tym ciepłym klimacie :-)
Usuń