Teraz już sobie zapamiętam - jeśli dopatrzę się w kwiatach słupka zakończonego łatkami, swoje poszukiwania rozpocznę od rodziny wiesiołkowatych. Kto by pomyślał, że gaura jest krewniaczką rosnącego tuż obok, wiesiołka powabnego "czyhającego" na łakome fruczaki gołąbki...
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
![]() |
gaura Lindheimera, Oenothera lindheimeri, Gaura lindheimeri, |
-----------------------------------------
Gaura Lindheimera (Oenothera lindheimeri, syn. Gaura lindheimeri)- gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiesiołkowatych (Oenotheracea).
Etymologia - gaura pochodzi z greki (oznacza "wspaniały"). Nazwa odnosi się do wzrostu i obfitości kwiatów gatunków w tym rodzaju.
Lindheimeri na cześć Ferdinanda Lindheimera (1801-1879), który odkrył gatunek Lindheimera texana.
Pochodzi z Ameryki Północnej.
Dorasta do 100-150 cm wysokości (odmiany są niższe). Tworzy kępę złożoną z cienkich, rozgałęzionych (lub nie) pędów, wyrastających z długiego korzenia palowego.
Pędy - wzniesione, dość wiotkie, ulistnione tylko w dolnej części, w górnej zakończone kwiatostanami.
Liście - wąsko lancetowate, mają ząbkowany brzeg, a ich długość i barwa jest zależna od odmiany.
Kwiaty - 4-płatkowe z długimi pręcikami, o średnicy 2-3 cm, barwy od białej, przez różową do purpurowej (zależnie od odmiany), zebrane w groniaste kwiatostany (o długości do 80 cm). Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu do góry. Jednocześnie otwartych jest od jednego do kilku kwiatów w jednym kwiatostanie, a każdy kwiat kwitnie tylko jeden dzień. Szyjka słupka pojedyncza z czterema łatkami znamienia.
U gatunku kwiatostany są luźne (w przeciwieństwie do jego odmian o zwartym pokroju).
Kwitnie - od lipca do października.
Ze względu na głęboko sięgający korzeń palowy, gaura nie znosi przesadzania (ucięcie korzenia powoduje, że roślina po przesadzeniu nie przyjmuje się.
Stanowisko - najlepiej słoneczne i ciepłe.
Gleba - przeciętnie żyzna. Podłoże powinno być przepuszczalne i lekko wilgotne. Gaura dobrze znosi lekkie susze, ale wówczas kwitnie mniej obficie.
Wymaga okrycia na zimę.
Gaura Lindheimera nadaje się na rabaty i skalniaki. Niższe odmiany można uprawiać w wysokich pojemnikach.
link 1, link 2, link 3, link 4,
i25.99. (286) [68]
Przepiękna i w dodatku można uprawiać ją u nas - tego się nie spodziewałam:)
OdpowiedzUsuńMożna, można, zwłaszcza, że klimat nam się ociepla :-)
UsuńŚliczna i ciekawa roślina, nie widziałem takiej nawet w Grecji (fakt że zawsze byliśmy tam "po sezonie").
OdpowiedzUsuńJa byłam w trzeciej dekadzie września, więc sezon już się kończył, ale gaurę widziałam tylko na terenie hotelu (miałam na nią widok z mojego pokoju).
UsuńPiękna roślina. Pozazdrościć tym, którzy mają ją w ogródku za oknem.
OdpowiedzUsuńNajlepiej w tym ciepłym klimacie :-)
Usuń