Las Dębiński w marcu

Z każdym rokiem jestem coraz bardziej świadoma zawrotnego tempa zmian zachodzących w przyrodzie. Najbardziej widać je teraz, wiosną, gdy z dnia na dzień z pączków wychylają się kolejne kwiaty lub młodziutkie liście, a zieleń niepostrzeżenie zajmuje nowe przyczółki, zbiera siły, by wkrótce zdominować wszelkie brązy i burości - pozostałości minionych pór roku. Korzystając z ładnej pogody, kilka dni temu wybrałam się do leśnego parku Dębina. Choć zieleni było niewiele, park wyglądał interesująco. Przedstawiam dziś trochę zdjęć krajobrazowych, pokażę też kwiaty wiązu szypułkowego, gdyż akurat trafiłam na jego kwitnienie.

Na terenie parku Dębina znajdują się cztery stawy. Dwa pierwsze zdjęcia przedstawiają widok na Staw Borusa, który swą nazwę zawdzięcza leśniczemu.

Park leśny Dębina jest pozostałością pierwotnego lasu łęgowego. Położony jest na terenach wodonośnych Poznania. Jeziora występujące obecnie na terenie parku są starorzeczami. Mają one bardzo mocno rozbudowaną strefę przybrzeżną (litoral).

Park leśny Dębina o powierzchni 80 ha stanowi pozostałość lasu łęgowego rosnącego niegdyś na zalewowej terasie Warty. Obecnie rośnie tam ok. 400 dębów stuletnich i starszych, wiele z nich o wymiarach pomników przyrody (obwód 5 m).

Park leśny Dębina - łączna długość utwardzonych naturalnymi materiałami ścieżek wynosi 11 km. Przed deszczem można schronić się pod specjalnie przygotowanymi zadaszeniami. Od wiosny do późnej jesieni czynny jest punkt gastronomiczny.

Między stawem Borusa (po prawej) a stawem Dębowym (po lewej) znajduje się taki mostek:

Park leśny Dębina - pierwsze dane dotyczące historii formowania się lasów komunalnych w Poznaniu pochodzą z 1834 r. Grupa wybitnych obywateli Poznania założyła wówczas Towarzystwo Upiększania Miasta, którego głównym celem był rozwój terenów zielonych w Poznaniu i jego okolicach. Pierwszym lasem przeznaczonym do użytku publicznego był Las Dębiński, który jako fundację przekazała miastu księżna Ludwika Radziwiłłowa.

Na wiązy szypułkowe zwróciłam uwagę z dwóch powodów. Po pierwsze zauważałam charakterystycznie rozszerzone podstawy pni z deskowatymi przyporami korzeniowymi, po drugie - korony tych drzew spowite były widoczną już z daleka jasnoróżowo-brązowawą mgiełką licznych kwiatów.

Wiąz szypułkowy, limak (Ulmus laevis), zwany wiązem gładkim lub rozpierzchłym – gatunek drzewa należący do rodziny wiązowatych. Jest drzewem wcześnie i krótko kwitnącym, kwitnie od marca do kwietnia, przed rozwinięciem się liści.

Wiąz szypułkowy, limak (Ulmus laevis) – kwiaty obupłciowe (czasami na tym samym osobniku obok kwiatów obupłciowych występują także jednopłciowe), wiatropylne, zebrane po 15-30 sztuk w gęste, zwisające pęczki.

Wiąz szypułkowy, limak (Ulmus laevis) – pojedyncze kwiaty drobne i niepozorne, o średnicy 3-4 mm, zwisające na ok. 2 cm szypułkach (to najważniejsza cecha identyfikacyjna odróżniająca ten gatunek od wiązów polnego i górskiego, posiadających kwiaty siedzące lub osadzone na bardzo krótkich szypułkach!). Posiadają biały, 6-dzielny okwiat o orzęsionych brzegach i 6-8 pręcików o fioletowych pylnikach. Znamiona słupków białe.

Wiąz szypułkowy, limak (Ulmus laevis) – zakwita zwykle na początku kwietnia, a nawet pod koniec marca (jednak około 1-2 tygodnie później niż u wiąz górski i polny), a w drugiej połowie kwietnia pojawiają się już małe, zielone skrzydlaki.

Las Dębina o tej porze roku jest jasny i ażurowy. Sylwetki bezlistnych jeszcze drzew są doskonale widoczne.

Park leśny Dębina - występuje tu prawie 500 gatunków roślin naczyniowych, ponad 70 gatunków porostów, 26 gatunków mchów oraz wiele gatunków grzybów. Do dzisiaj lasy te posiadają charakter jednych z najbardziej zbliżonych do lasów naturalnych na terenie Poznania.

Park leśny Dębina ma bogaty i zróżnicowany podszyt oraz runo, z wieloma ciekawymi i niekiedy rzadkimi gatunkami roślin (m.in. przylaszczka pospolita, czosnaczek pospolity, bluszczyk kurdybanek, kokoryczka wielokwiatowa, zawilec gajowy, ziarnopłon wiosenny, przytulia czepna, konwalia majowa.

Kolejny, malowniczy mostek pomiędzy stawami Dębowym i Grundela. Stawy te przedzielone są śluzą z kratą, uniemożliwiającą migrację ryb. Staw Dębowy zawdzięcza nazwę otaczającym go leciwym drzewom, a nazwa Grundela prawdopodobnie pochodzi od słowa „grundel”, co ma związek z niemiecką nazwą ryb żyjących w okolicach dna.

Park leśny Dębina (Staw Dębowy) - wielu miejscach ostały się wiekowe drzewa, głównie dęby, które są pozostałością po dawnej puszczy. Występują tu drzewa liściaste związane z lasami dębowo-grabowymi (grądami) a także łęgami i olsami.

Park leśny Dębina (Staw Dębowy) - głównym gatunkiem tworzącym Las Dębiński są dęby szypułkowe, a liczne domieszki stanowią olchy, wiązy, wierzby i topole białe.

Park leśny Dębina (Staw Dębowy)

Park leśny Dębina - wiele z tych drzew, ze względu na wiek i okazałe rozmiary, uznanych zostało za pomniki przyrody. Na terenie Lasu Dębińskiego jest ich około 86.

Tutejsze stawy należą do zbiorników przepływowych z możliwością regulacji poziomu lustra wody. Woda jest uzupełniana rurociągiem, z uwagi na sąsiedztwo Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji i liczne studnie głębinowe. Jak dotąd widziałam tylko trzy stawy - do stawu Słonecznego, który jest najmniej osłonięty przez drzewa, jeszcze nie dotarłam (zobacz mapę Lasu Dębina). Na zdjęciu poniżej staw Grundela:

Park leśny Dębina - bogactwo roślin, w połączeniu z bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu i licznymi wodami, zarówno płynącymi (rzeka Warta), jak i stojącymi (liczne stawy), stwarzają bardzo dobre warunki do rozwoju świata zwierzęcego, a w szczególności ptaków. W skład starorzecza rzeki Warty wchodzą 4 stawy: Słoneczny, Dębowy, Borusa i Grundela.

Niemal przez środek Dębiny, na wysokim nasypie, przebiega linia kolejowa. Przynajmniej w dwóch miejscach, ponad alejkami parku znajdują się wiadukty.

Las Dębina - przechodząc pod wiaduktem można dotrzeć do drugiej części parku, gdzie znajdują się trawiaste polany, na których można np. plażować czy grać w piłkę

Wiosną i latem, wraz z rozwojem liści drzew i roślinności zielnej, Dębina, niczym prastara puszcza jest tajemnicza i zarazem bardzo głośna śpiewem i nawoływaniem się ptaków. Ornitolodzy naliczyli ponad 130 gatunków, z czego zdecydowana większość to gatunki lęgowe (rozmnażające się na tym terenie).

Dokonałam też małego "odkrycia". Kiedy niebo jest tak intensywnie niebieskie (chyba tylko w marcu!?) i jest słonecznie, to kolory po prostu... są!!!

Park leśny Dębina

r61.11. (70)

Park leśny Dębina, las dębiński w Poznaniu, Dębina las Poznań, las Dębiński Poznań zdjęcia, las Dębiński opis zdjęcia, Park leśny Dębina zdjęcia, las Dębiński chwile zachwycone, Dębina Poznań chwile zachwycone,