Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) |
W mojej okolicy, choć wcale nie na łąkach, które są raczej suche i mocno nasłonecznione, rośnie całkiem sporo bodziszków. Albinosom przypadło akurat stanowisko słoneczne, inne (normalne) rosną na ocienionych mini trawniczkach przed posesjami (te osiągają zwykle niewielki wzrost - 20 do 30 cm), za to mają bardziej intensywny niebieski kolor kwiatów. Duża kępa błękitnych bodziszków wyrosła przy mało uczęszczanej wilgotnej ścieżce, jeszcze inna na obrzeżu dużego trawnika - być może tam są chronione przed największym słońcem przez okoliczne krzewy i drzewa. Wg moich obserwacji, im bardziej zwarta kępa tych roślin, tym wyższa (ok. 70 cm), luźniej rosnące okazy osiągały wzrost 40-50 cm, pojedyncze 20 do 30 cm. Bodziszki w każdym miejscu miały też nieco inny kolor płatków, mniej lub bardziej intensywny - od jasnobłękitnego poprzez lekko liliowy do niemal modrakowego.
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.). Kwiaty wyrastają parami na szczycie łodygi i jej odgałęzień |
Bodziszek łąkowy z rodziny bodziszkowatych. Korona kwiatów składa się z pięciu dużych płatków fioletowej, niebieskiej lub niebiesko-liliowej barwy. |
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) z r. bodziszkowatych obficie kwitnie od czerwca do września lub października. |
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) jest rośliną miododajną |
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) - na jednej roślinie mogą być kwiaty w różnych stadiach rozwoju. |
W środku kwiatu bodziszka łąkowego znajduje się pojedynczy słupek z pięciodzielnym znamieniem i wydłużoną szyjką oraz 10 pręcików w dwu okółkach. Nitki pręcików mają nasady trójkątne i rozszerzone. |
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) w wersji albinotycznej, jak sądzę. Niemal wszystkie kwiaty były odwrócone od południowego słońca. |
Bodziszek łąkowy (Geranium pratense L.) z Łąki Wschodniej (5 września) |
-----------------------------------------
Rodzimym obszarem jego występowania jest Europa i Azja, ale rozprzestrzeniony jest też poza obszarem swojego naturalnego występowania i uprawiany jest w wielu krajach świata. W Polsce roślina średnio pospolita na całym niżu, częściej występuje na południu. Nie podlega ochronie.
Łodyga - wznosząca się, rozgałęziona, i pokryta włoskami gruczołowymi. Osiąga wysokość (20)30-60(80) cm. Pod ziemią roślina posiada krótkie kłącze.
Liście - nerkowate, dłoniasto-dzielne, pocięte niemal do samej nasady. Składają się z 5-7 wąskich pierzasto wcinanych odcinków. Liście odziomkowe długoogonkowe, w środkowej części łodygi liście krótkoogonkowe, u góry siedzące. Wszystkie liście gruczołowato owłosione.
Kwiaty - szypułkowe wyrastają po dwa na szczycie łodygi i jej odgałęzień. Mają średnicę od 3 do 5 cm, ich kielich składa się z 5 trwałych ostro zakończonych działek. Korona składa się z 5 dużych jajowatych fioletowej, niebieskiej lub niebieskoliliowej barwy płatków, które są orzęsione u nasady. W środku kwiatu pojedynczy słupek z pięciodzielnym znamieniem i wydłużoną szyjką oraz 10 pręcików w dwu okółkach. Nitki pręcików mają nasady trójkątne i rozszerzone. Miodniki znajdują się u nasady pręcików zewnętrznego okółka.
Kwiaty przedprątne, zapylane przez owady. Roślina samosiewna. Kwiaty bodziszka wykonują swoiste ruchy; w pączku są pochylone w dół, podczas kwitnienia ich szypułka się wyprostowuje, po zapyleniu skręca w dół, a w czasie dojrzewania nasion znów wyprostowuje się, wyrzucając nasiona.
Kwitnie od czerwca do września lub października.
Owoc - rozpadająca się, 5-dzielna rozłupnia zakończona dzióbkiem. Rozłupki gruczołowato owłosione, posiadające skręcającą się łukowato lub ślimakowato ość.
Bylina, hemikryptofit.
Roślina samosiewna, o „ruchliwych” kwiatach - pączki są pochylone w dół, następnie podczas kwitnienia szypułki kwiatowe wyprostowują się, a po zapyleniu kierują się w dół. W czasie dojrzewania nasion szypułki ponownie się wyprostowują. Na jednej roślinie mogą być kwiaty w różnych stadiach rozwoju.
Siedlisko - Wilgotne i średnio wilgotne łąki, przydroża, rowy, zarośla. Roślina azotolubna. W górach występuje po regiel dolny. Preferuje gleby przeciętne pod względem zasobności, umiarkowanie wilgotne, stanowiska półcieniste.
W medycynie ludowej roślina była uznawana za leczniczą. Jej ziele zawiera m.in. gorycz, kwas elagowy, kwas galusowy, garbniki. Stosowano ją jako środek ściągający.
Mam u siebie odmianę ogrodową ale te "łąkowe" wcale nie są mniej urokliwe. Świetne zdjęcia. Szczególnie to z pręcikami - rewelacja! Pozdrawiam cieplutko.
OdpowiedzUsuńTo ja mam taki pomysł, żebyś zamieszczała numery zdjęć - merytorycznie do treści się nie odniosę, bo się nie znam, ale przynajmniej zdjęcia sobie będę mógł pokomentować bez liczenia ich "na piechotę" od góry czy od dołu ;o))) Bo tu na przykład dwa specjalnie mi się podobają, ale bez numerów nie powiem, które to ;o)
OdpowiedzUsuńJeśli klikniesz w któreś zdjęcie, to pokazuje się cały zestaw wraz z numerami...
UsuńDwa zdjęcia dobre, powiadasz?
Mam kłopot oceniając swoje fotki po pewnym czasie (jakoś bolą mnie zęby), ale tak na dziś, to pierwsze i ostatnie można zostawić :-)
A w sumie rzeczywiście - nigdy nie zwróciłem uwagi, że w trybie podglądu wyświetlane są numerki :) No i nie nadinterpretuj - nie napisałem, że tylko dwa są dobre, tylko że dwa specjalnie mi się podobają: 4 i 7 :)
Usuń