21 marca 2018

Kozia bródka, szczotlicha siwa

Poznajcie trawkę z Mojego Lasu. Bardzo ładnie wygląda wiosną, jest wtedy niemal seledynowa. To roślina pionierska rosnąca na ubogim i piaszczystym podłożu. Pamiętam, że gdy wiele lat temu (10?) odkryłam Mój Las, trawa ta porastała niemal gołą ziemię w miejscu, które wybrałam na pierwsze "obozowisko". Bardzo kłuła mnie w łydki, gdy siedziałam sobie na leżaku rozglądając się dookoła. Wówczas nie wiedziałam jeszcze jak przyjemnie można spędzać czas przemierzając las z aparatem w ręce :-). A teraz, po latach, szczotlichy prawie w ogóle nie ma w tamtym miejscu, tak jak i jastrzębca kosmaczka. Obie rośliny spełniły swą rolę - wzmocniły, związały podłoże na tyle, że w ich miejsce pojawiły się inne gatunki roślin, w tym "zwykła" trawa. Mimo tego, szczotlicha siwa ma się dobrze w Moim Lesie. Tylko, że teraz jemu coś zagraża...
To beton napierający od południa. Eh!

Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – gatunek zimozielonej byliny z rodziny wiechlinowatych. Nazwa ludowa – kozia bródka. Jest ważną rośliną pionierską przyczyniającą się do utrwalania piasków, skarp i wydm  /10 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – to jeden z siedmiu (wg innych danych od 8 do 10) gatunków należących od rodzaju szczotlicha i jedyny występujący w Polsce   /27 maja/
Szczotlicha siwa trawa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – trawa trwała, wolno rozrastająca się, o wysokości do 35 cm (z kwiatostanem do 45 cm). Gęstokępkowa. Źdźbła wzniesione lub nieco odchylone, koloru siwo- do sinozielonego (wiosną jasnozielone, seledynowe), iglaste, ostre, szorstkie, dość sztywne, o szerokości 0,3-0,5 mm  /3 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – wymaga stanowisk nasłonecznionych, suchych do umiarkowanie wilgotnych, gleby ubogiej, piaszczystej, przepuszczalnej, ale toleruje każde z wyjątkiem alkalicznych  /3 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – roślina kępowa z wyraźną łodygą, liście z zaostrzonym, błoniastym języczkiem; pojedyncze, siedzące, o równowąskiej blaszce liściowej, liście odziomkowe szczeciniaste  /10 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – źdźbła z dwoma kolankami poniżej środka, uderzająco cienkie, nieowłosione i lekko szorstkie. Pochwy liściowe wyraźnie czerwonawopurpurowe, nieco szorstkie, nieowłosione  /15 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – kwiatostanem jest rozpierzchła wiecha złożona z kłosków, oś kłoska owłosiona. Kłoski dwukwiatowe, bardzo wąskie i lekko spłaszczone, ok. 4 mm długości  /15 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – plewki dolne prawie całkowicie zamknięte plewami, o bardzo niewyraźnej nerwacji, z jasno brązowawą, już od nasady wolną ością, lekko maczugowato zgrabioną ku końcowi, w pobliżu środka opatrzoną wieńcem szczeciniastych włosków (stąd Corynephorus = niosący maczugę)  /15 czerwca/
Szczotlicha siwa kwiaty
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – kwiaty grzbieciste, zielone lub szarozielone; okwiat wykształcony, niezróżnicowany na kielich i koronę. Kwiaty mają trzy pręciki o długości 1,2-1,6 mm. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocem jest ziarniak o długości 1 mm i szerokości 0,4 mm  /25 czerwca/
Szczotlicha siwa kwitnąca
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – wiecha właściwa 3-10 cm długości, jest gęsta, tylko w czasie kwitnienia rozpierzchła, o krótkich gałązkach, purpurowa lub barwna (zielono-paskowana), niekiedy także bladozielona; kłoski szare, często różowawe, ok. 3 mm długości, dwukwiatowe, na prostej, cienkiej, gładkiej łodydze z czarnymi kolankami  /25 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – występuje przeważnie w dużych skupieniach na widnych, otwartych miejscach, na luźnym piasku, suchych łąkach, wydmach nadmorskich i śródlądowych, suchych wrzosowiskach porośniętych sosną i brzozą, jak również na ubogich w części ziemiste piaszczystych glebach. Woli siedliska ubogie w wapń, dość kwaśne /25 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – jest charakterystycznym gatunkiem wydmy szarej, którą gęsto porasta, przyczyniając się do jej wyglądu swą odbijającą promienie słoneczne barwą ochronną /25 czerwca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – rozległy (na głębokość 30 cm) system korzeniowy wychwytuje z podłoża każdą odrobinę wilgoci, a cienkie, twarde liście chronią przed jej utratą  /1 lipca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – jest rośliną żywicielską larw motyli tj.: karłątek klinek, skalnik statilinus, skalnik semele  /1 lipca/
Szczotlicha siwa
Szczotlicha siwa (Corynephorus canescens L.) – w warunkach naturalnych występuje na ubogich stanowiskach piaszczystych, wśród lasów sosnowych Europy środkowej i północno-wschodniej oraz w Afryce Północnej  /5 sierpnia/



Pierwotny zasięg występowania szczotlichy siwej obejmuje większość równin Europy Środkowej i Zachodniej wraz z Ukrainą i Białorusią na wschodzie i wszystkie kraje położone nad południowym wybrzeżem Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, jak również od Oceanu Atlantyckiego do Portugalii na południe. Pasma górskie Karpat i Alp ograniczają ekspansję na południe, lecz gatunek ten dociera do wybrzeży Morza Śródziemnego na południu Francji.
Rozproszone populacje istnieją także w Skandynawii, Rumunii, Wielkiej Brytanii, północnych Włoszech i północnym Maroku.
Gatunek jest również wymieniany jako pochodzący z Kolumbii Brytyjskiej (Kanada) i wprowadzony do wschodnich Stanów Zjednoczonych.





11 komentarzy:

  1. Bardzo ładne. Bardzo ładne. :-)

    Marek z Wlkp.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :-)





      (Nie wiem co odpowiedzieć)

      Usuń
    2. noooo odpowiedziałaś przecież, do tego celnie


      :-)



      Marek z Wlkp.

      Usuń
  2. Niektóre nasze trawy są naprawdę ładne do posadzenia na działkę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj, na tym się nie znam :-)

      Usuń
    2. Owszem, ale trzeba im odnawiać siedliska, samo pielenie nie wystarczy, bo po kilku sezonach wytworzą już tyle humusu że lokacja przestaje im odpowiadac. Przerabiałem to u siebie.

      Usuń
  3. Kocham trawy. Jestem ich wielką fanką. Nawet na balkonie je sadzę. Takiej radości mi dają. Już mi do nich tęskno po tym, jak zobaczyłam Twoje zdjęcia! Ty tyle wiesz o roślinach, podziwiam. Wyszukanie informacji to też niezła praca. Pewnie Twoja wiedza poszerza się bardzo szybko. :) No wiem, że strasznie przynudzam, powtarzając się, ale zdjęcia robisz naprawdę odzwierciedlające całe piękno natury.
    Niech Twój weekend będzie naprawdę cudowny. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trawa na balkonie? Super :-) Pozdrawiam serdecznie! I dziękuję :-)

      Usuń
  4. Przepiękna. W lesie mojego dzieciństwa też rosła. Zachwycała mnie nieustannie. Pozdrawiam:):):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Najładniejsza wiosną. Tak ładną widziałam dopiero w ubiegłym roku. Pozdrawiam :-)

      Usuń
  5. A tego ważka nie zamierzasz przedstawić?

    OdpowiedzUsuń