16 marca 2018

Wiosenne pąki #6

Dziś pąki lub wiosenne liście, a czasem i kwiaty drzew, których nazwy zaczynają się na litery od L do M (leszczyna, lipy, metasekwoja, miłorząb i modrzew).

Leszczyna turecka, leszczyna drzewiasta (Corylus colurna L.) – gatunek średniej wielkości drzewa (wyjątek wśród leszczyn będących przeważnie krzewami) należący do rodziny brzozowatych. Pąki jajowate, (zielonkawo)brązowe, gładkie, boczne odstające od gałązek. Kotki męskie o długości 8-12 cm, nagie, zielone lub jasnożółte. Kwiaty żeńskie w postaci pączka, w czasie kwitnienia rozpoznawalne tylko po długich, wystających, zwykle karminowoczerwonych znamionach (Botanik, 16 marca)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) – gatunek drzewa, należący do rodziny lipowatych. Pochodzi z Europy i Azji Zachodniej. W Polsce występuje pospolicie na terytorium całego kraju. Młode pędy żółtawe do brunatnoczerwonych, błyszczące, z drobnymi przetchlinkami, początkowo bardzo lekko owłosione, potem zupełnie nagie (Las Dębiński, 9 kwietnia)
Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) – pąki jajowate, z dwiema nierównymi łuskami, błyszczące, od strony nasłonecznionej brązowawe, od cienistej - zielonkawe. Pąki boczne nieco mniejsze niż wierzchołkowe, odstające od pędu (9 kwietnia)
Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) – blaszka liściowa sercowata, często o niesymetrycznej nasadzie, na szczycie nagle zaostrzona w wyciągnięty wierzchołek, stosunkowo szeroka, na brzegu ostro i drobno piłkowana (ząbki skierowane do przodu). Liście rozwijają się z końcem kwietnia, później niż u lipy szerokolistnej  (20 kwietnia)

Lipa japońska (Tilia japonica (Miq.) Simonk.) - gatunek spokrewniony z lipą wonną. Jest to wolno rosnące drzewo, dorastające w naszych warunkach do 10 m wysokości. Ma gęstą, jajowatą koronę (Botanik, 21 marca)
Lipa japońska (Tilia japonica (Miq.) Simonk.) - kwitnie bardzo obficie na przełomie lipca i sierpnia. Zwisające kwiatostany mają od 7 do 40 kwiatów. Jest cenna rośliną miododajną. Owocem są szaro owłosione, pozbawione żeberek, miękkie orzeszki (21 marca)
Lipa japońska (Tilia japonica (Miq.) Simonk.) - liście rozwijają się wczesną wiosną. Mają sercowatą podstawę i długi ostry wierzchołek. Brzeg liścia jest ostro piłkowany. Na spodzie liści w kątach nerwów występują kępki delikatnych rdzawych włosków. Liście z wierzchu są matowozielone, od spodu niebieskozielone (10 kwietnia)

Co do poniższego zdjęcia zastrzegam, że wydaje mi się, iż przedstawia młodziutkie liście lipy szerokolistnej, pewności jednak nie mam. Początkowo wzięłam je za liście grabu, jednak nie pasuje wygląd łusek oraz rozwidlone nerwy na owłosionej blaszce liściowej. Może ktoś zweryfikuje?

 Lipa szerokolistna, lipa wielkolistna (Tilia platyphyllos L.) – gatunek drzewa, należący do rodziny lipowatych. Występuje w Europie i w Turcji. W Polsce występuje głównie na południu i jest rzadsza od lipy drobnolistnej (Las Dębiński, 31 marca)
 Lipa szerokolistna, lipa wielkolistna (Tilia platyphyllos L.) – duże liście (7-12 cm długości), sercowato jajowate, z obu stron zielone, u nasady nieco niesymetryczne. Wierzchołek spiczasty, brzegi blaszki liściowej drobno i nieregularnie piłkowane.   (Łąka Wschodnia, 30 kwietnia)
  Lipa szerokolistna, lipa wielkolistna (Tilia platyphyllos L.) – liście rozwijają się zaraz po połowie kwietnia, nieco wcześniej niż u lipy drobnolistnej. Spodnia strona liści, a czasami także górna miękko, delikatnie owłosiona. Na spodniej stronie kątów bocznych nerwów występują kępki białych włosków  (Łąka Wschodnia, 30 kwietnia)

Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) – gatunek drzewa należący do rodziny cyprysowatych. (20 kwietnia)
Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) – pąki ustawione naprzeciwlegle, podłużnie jajowate, wczesną wiosną maleńkie (do 2 mm), potem długości do 4 mm, rudobrązowe, ze szpiczastymi, luźno odstającymi łuskami, boczne podobnej wielkości jak wierzchołkowe, prostopadle odstające od pędu (20 kwietnia)
Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) – igły rozwijają się w drugiej połowie kwietnia, znacznie wcześniej niż u cypryśnika błotnego, a nieco później niż u modrzewia  (20 kwietnia)
Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) – wiosenne pędy (1 maja)

Miłorząb dwuklapowy, miłorząb chiński, miłorząb dwudzielny (Ginkgo biloba L.) – gatunek drzewa należącego do rodziny miłorzębowatych. Pochodzi z Chin  (28 marca)
Miłorząb dwuklapowy, m. chiński, m. dwudzielny (Ginkgo biloba L.) – pąki są grube i ostro zakończone. Mają zieloną bądź czerwoną barwę (28 marca)
Miłorząb dwuklapowy, m. chiński, m. dwudzielny (Ginkgo biloba L.) – gałązki zróżnicowane na dość cienkie, żółtawo popielate długopędy oraz gęsto rozmieszczone na nich grube i ciemne krótkopędy. Krótkopędy te mają postać charakterystycznych wałeczków długości do 4 cm; są one pozostałościami po opadłych łuskach i liściach (28 marca)
Miłorząb dwuklapowy, m. chiński, m. dwudzielny (Ginkgo biloba L.) – liście rozwijają się w drugiej połowie kwietnia równocześnie z kwiatami (11 kwietnia)
Miłorząb dwuklapowy, m. chiński, m. dwudzielny (Ginkgo biloba L.) – wiosenne liście (13 maja)

Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych. (28 marca)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - 28 marca 

Na koniec zielony akcent - wiosenne szpilki modrzewia. Innego drzewa niż to, którego pąki i kwiaty pokazałam na powyższych zdjęciach. Nie jestem pewna czy to także modrzew europejski, ale sprawdzę to jeszcze i uściślę. Przecież niedługo znów ruszę do Botanika! :-)

Modrzew (Larix Mill.) – rodzaj drzew z rodziny sosnowatych, który obejmuje kilkanaście gatunków występujących na obszarach umiarkowanych i chłodnych półkuli północnej (11 maja)
Modrzew (Larix Mill.) – liście (igły) jasnozielone, kształtu szpilkowatego, miękkie, krótkie (1-3 cm), zebrane w gęste pęczki, skrętolegle osadzone na krótkopędach, na zimę zrzucane (11 maja)





To kiedy...???







y52.37.

pąki drzew, pąki drzew zdjęcia, wiosenne pąki drzew, pąki leszczyna turecka, lipa pąki, metasekwoja pąki liście, pąki modrzewia, miłorząb pąki, pąki drzew chwile zachwycone, wiosenne pąki chwile zachwycone,

10 komentarzy:

  1. Piękne i bardzo wiosenne zdjęcia. I nasuwa się od razu wniosek - trzeba maksymalnie fotograficznie wykorzystywać tę porę roku. Zawsze jest potem jakaś jej namiastka :-)
    Zawsze mnie rozczulają te maleństwa - żeńskie kwiaty leszczyny. Chociaż ja je obserwuję wyłącznie na leszczynie pospolitej.
    A propos w/w leszczyny - to jej liście są obustronnie owłosione i nie zawsze ich blaszki liściowe są takie szeroki. No ale to krzew.
    Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie bardzo rozumiem, o której "w/w" leszczynie mówisz - tureckiej czy pospolitej? Ta, którą widziałam, na pewno była drzewem (z pniem i w ogóle... nie takie małe drzewo) :-)
      Pozdrawiam

      Usuń
  2. W swoim komentarzu pisałam o leszczynie pospolitej i to do niej odnosi się to "w/w". Ale chciałam jednocześnie nawiązać do zdjęcia w którego opisie jest zdanie: "Początkowo wzięłam je za liście grabu, jednak nie pasuje wygląd łusek oraz rozwidlone nerwy na owłosionej blaszce liściowej. Może ktoś zweryfikuje?"
    Po prostu lubię zagadki i się zastanawiałam :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I co, myślisz, że to leszczyna?? Ja już mam mętlik w głowie. Przez tę zimę chyba wszystko zapomniałam...

      Usuń
    2. Och, faktycznie przydałoby się więcej innych danych. Przykro mi, że wprowadziłam Cię w takie rozterki. Sądzę, że sama sprawdzisz to miejsce i wkrótce ustalisz. Powodzenia :-)

      Usuń
    3. Nie ma sprawy :-) Jeśli tylko trafię do tego drzewa, to na pewno się dowiem. Zabawne jest to, że wtedy, gdy fotografowałam te liście wiedziałam do jakiego gatunku należy drzewo, ale po pewnym czasie, gdy zostałam ze zdjęciem sam na sam, nabrałam wątpliwości.
      Pozdrawiam

      Usuń
  3. Na pewno przydał by się cały pokrój drzewa, sciółka pod nim itp. Wtedy by było łatwiej ustralić lipa to czy grab?

    OdpowiedzUsuń
  4. Aniko, nie wiem, jak Ty widzisz swoje zdjęcia, ja widzę je pięknymi i technicznie bardzo dobrymi. O ile laik może cokolwiek o technice zdjęć powiedzieć.
    Kolor młodych szyszek modrzewiowych jest wyjątkowo piękny – w naturze i na zdjęciach – a kojarzy mi się… dziwnie:-) Otóż rozgrzany do białości kawałek żelaza zmienia kolory gdy stygnie, i przez chwilę ma podobnie mięsisty, nasycony kolor. Ta barwa jakby materialną była, jakby można było ją ugryźć, posmakować. Nie szyszkę czy żelazo, a samą barwę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Krzysztofie, nie odbierz tego źle, ale potwierdzam, jesteś laikiem. Zdjęcia są kiepskie i źle obrobione, a ja nie potrafię zrobić tego lepiej. Niektóre pozostawiłam takimi jak obrobiłam je rok temu, bo nie mam już siły powtarzać tego w nieskończoność, zwłaszcza, gdy przekonałam się, że rezultaty "powtórek" niewiele się różnią, a niekiedy wypadają gorzej(!!)
      Zgadzam się, kolor modrzewiowych szyszeczek jest super. Miałam kiedyś w szkole różową pachnącą gumkę do mazania, mniej więcej takiego koloru. Kiepsko mazała, ale wyglądała bardzo apetycznie :-)

      Usuń