Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) – gatunek chrząszcza z nadrodziny żukokształtnych, rodziny żukowatych (poświętnikowatych) |
Nie jestem amatorką robali. Przyznaję, że wręcz się ich boję, a przynajmniej unikam bezpośrednich kontaktów. Za to jestem amatorką okazji.
Było to w pierwszy weekend majowy. Właśnie fotografowałam liście czeremchy, której jest sporo w Moim Lesie (i to dwa gatunki), gdy nagle, wśród młodych listków dostrzegłam charakterystyczny, trochę groźny, biało-czarny wzór. Albo raczej wpierw usłyszałam ciche brzęczenie - tego już nie pamiętam.
Oczywiście, był to chrabąszcz. Nie udało mi się sfotografować go w całej okazałości (głowa ciągle była jakoś schowana wśród liści i pąków). Chrabąszcz widocznie upodobał sobie to ułożenie gałązek i liści, lecz ciągle szukał wygodniejszej pozycji. Mościł się bez końca! Przez dłuższą chwilę mogłam go spokojnie podglądać - tak bardzo był zajęty swoimi sprawami. No i... nie wystraszył mnie nagłym zerwaniem się do lotu.
Zdjęcia musiałam robić na tle słonecznego nieba (gałązka znajdowała się ciut powyżej linii mojego wzroku), więc chrabąszcz wypadł na nich dość ciemno.
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) z rodziny żukowatych (poświętnikowatych) w swoim rozwoju przechodzi przeobrażenie zupełne (larwa nie jest podobna do imago) |
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) - jego rozwój trwa 4-5 lat. Dorosłe osobniki pojawiają się na roślinach w maju i żerują około 6 tygodni ogryzając młode liście drzew. |
Chrabąszcze majowe (Melolontha melolontha) to duże chrząszcze o lekko omszonych brunatnych pokrywach skrzydeł. Długość ciała wynosi od 25 do 35 mm. |
---------------------------
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) – gatunek chrząszcza z nadrodziny żukokształtnych i rodziny żukowatych, podrodzina chrabąszczowatych. Jest bardzo podobny do chrabąszcza kasztanowego.
Loty odbywa wieczorami w maju, czerwcu, a czasami na początku lipca, w dzień przebywa na drzewach liściastych.
Wygląd chrabąszcza majowego - długość 25-35 mm. Ciało owalne, nieco wydłużone, czarne z białymi plamami na bokach odwłoka, czułki, pokrywy skrzydłowe i odnóża brunatne.
Larwy oligopodialne (3 pary nóg tułowiowych), białe, grube, charakterystycznie zgięte w podkowę nazywane pędrakami. Poczwarka wolna.
Pokarm - chrabąszcz żywi się liśćmi różnych drzew liściastych (drzewa owocowe, wierzby, brzozy, buki, dęby i inne), a jego larwy są typowymi polifagami żerują na korzeniach roślin zielnych, krzewów i drzew; mogą uszkadzać system korzeniowy młodych roślin, w burakach i bulwach ziemniaka wygryzają dziury; z punktu widzenia człowieka są szkodnikami szkółek, upraw oraz trawników. Najmniej szkodliwe są larwy w pierwszym i drugim stadium L1 i L2 (pierwsza i druga wylinka), żywią się głównie butwiejącymi resztkami roślinnymi i korzeniami, dopiero w ostatnim stadium L3 (trzecia wylinka) podgryzają żywe rośliny.
Rozród - przeobrażenie zupełne - jajo, 3 wylinki (L1, L2, L3), poczwarka i imago.
Chrząszcze pojawiają się w maju i żerują na drzewach liściastych. Samica składa jaja pod ziemią, w pobliżu drzew, w wydrążonym przez siebie korytarzu na głębokości 10-15 cm, po 15-20 jaj w złożu. Samice zamierają w czerwcu po złożeniu około 80 jaj. Po 3 tygodniach wylęgają się larwy. Larwy, zwane pędrakami, rozwijają się zwykle 3 lata i co roku dwukrotnie linieją. W trzecim roku, pod koniec lata, pędraki przepoczwarczają się, a w październiku wylęgają się dorosłe chrząszcze, które wychodzą na powierzchnię dopiero w maju następnego roku.
Ciekawostki
- Płeć dorosłego osobnika można odróżnić m. in. po ilości blaszek na miotełkowato zakończonych buławkach. Samce mają ich 7, a samice 6.
- Jeszcze na początku XX w. we Francji i w północnej Hesji przygotowywano zupę z chrabąszczy majowych
Samice maja 5 blaszek na buławkach a nie 6, u samic blaszki są też krótsze niż u samców.
OdpowiedzUsuńhttp://www.przyrodniczek.pl/2013/05/chrabaszcz-majowy.html
Dziękuję za informację :-). Niestety, nie znam się na owadach - skopiowałam info z Wikipedii.
UsuńA w czerwcu bedziesz miala okazje spotkac innego "zawodnika" z tej rodziny. Bardzo podnego chrzaszcza, ktory nazywa sie guniak czerwczyk :). Samce maja przezabawne czulki. Ja natomiast na widok Twoich zdjec chrabaszcza majowego przypomnialam sobie z jakim piskiem uciekalysmy z kolezanami z placu zabaw, gdy nadleciala chmara tych owadow. Boze, jak my zesmy wrzeszczaly. Mysle, ze chrabaszcze byly duzo badziej przerazone. Biedne male gadziny :)
OdpowiedzUsuńO, szukać go nie będę, chyba, że sam gdzieś się ustawi do pozowania :-)
Usuń