Oto maleńki chrząszczyk, zalęszczyca z rodziny Oedemeridae. Ni stąd, ni zowąd usiadł na płatku chabra bławatka, którego fotografowałam. W pierwszej chwili pomyślałam, że na kwiat spadło jakieś nasionko trawy - taki był mały i wąski; nie miał nawet centymetra długości. Na szczęście akurat zrobiłam zdjęcie i zobaczyłam go na wyświetlaczu.
Coraz bardziej lubię owady, które zadziwiają mnie swą dopracowaną budową, pomimo mikrych rozmiarów. Dopiero w powiększeniu można zajrzeć im w oczy i studiować ich wygląd. Ten osobnik (prawdopodobnie samiec - pogrubione uda) był jednolicie czarny, ale później, gdy zaczęłam już zwracać uwagę na tego typu owady, widziałam także bardzo podobnego, lecz ubarwionego na seledynowo. W Europie występują 122 gatunki zalęszczycowatych, w Polsce 25 (wykaz) i wszystkie są niewielkich rozmiarów - długości do 1-2 cm o wąskim ciele.
Zalęszczyce (Oedemera) to rodzaj chrząszczy należących do rodziny Oedemeridae, podrodziny Oedemerinae. Dotąd opisano ok. 80 gatunków |
Gatunki chrząszczy z rodzaju Oedemera żywią się pyłkiem i nektarem, a ich ciało pokrywa się nim obficie podczas żerowania na kwiatach.Zalęszczyca (Oedemera) - samiec |
Zalęszczyce są aktywne w dzień, latają w pełnym słońcu w środku dnia i odwiedzają kwiaty różnych rodzin. Zalęszczyca (Oedemera) - samiec |
A poniżej jeszcze zdjęcia z Zaczarowanego Lasu. Rósł tam jeden jedyny żółty tulipan i kilka barwinków. Ta zalęszczyca wygląda bardzo podobnie, może nawet należy do tego samego gatunku? Kiedy ją wypatrzyłam właśnie wydostawała się z dna kwiatu barwinka, a po chwili zerwała się do lotu i przefrunęła do tulipana. Zdjęcia zrobiłam 22 kwietnia.
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
Zalęszczyca (Oedemera) |
-----------------------
Zalęszczyce (Oedemera) to rodzaj chrząszczy należących do rodziny Oedemeridae, podrodziny Oedemerinae. Rodzaj ten obejmuje około 80 gatunków występujących w Europie od Półwyspu Iberyjskiego i Afryce Północnej do Kamczatki, Kurylów, Japonii i Tajwanu.
Gatunki z rodzaju Oedemera są chrząszczami średniej wielkości (od 5 do 20 mm długości), smukłe, miękkie, ale mocne. Ich ubarwienie może być jasne i metaliczne (zielony, złoty, miedziany), czarne z żółtym oraz brązowe z czarnym. Szczęki są dwudzielne na szczycie, ostatni segment szczęki jest wąski i wydłużony. Czułki (anteny) są długie i nitkowate. Pokrywy skrzydłowe u większości gatunków są zwężone, przez co widoczne są końcówki skrzydeł II pary. Na przedpleczu brak krawędzi bocznych i jest ono znacznie węższe niż pokrywy skrzydłowe. U większości gatunków uda ostatniej pary odnóży samców są silnie rozszerzone.
Gatunki z rodzaju Oedemera żywią się pyłkiem i nektarem, a ich ciało pokrywa się nim obficie podczas żerowania na kwiatach. W ten sposób przyczyniają się często do zapylania roślin.
Gatunki z rodzaju Stenaxis i Oedemera są aktywne w dzień, latają w pełnym słońcu w środku dnia i odwiedzają kwiaty różnych rodzin, takich jak Asteraceae, Cistaceae, Apiaceae i inne.
Natomiast gatunki z podrodzaju Oncomera latają o zmierzchu i nocą, odwiedzając kwiaty i kwiatostany aromatycznych krzewów i różnych roślin (głóg, Clematis, Tilia, Quercus, itp.).
*************
Rodzina Oedemeridae (ang. false blister beetles) to kosmopolityczna grupa chrząszczy, w której znanych jest około 100 rodzajów i 1500 gatunków. Większość larw rozwija się w murszejącym drewnie lub w usychających łodygach roślin zielnych. Osobniki dorosłe można często spotkać na oświetlonych słońcem kwiatach. Charakterystyczne dla wszystkich przedstawicieli rodziny zalęszczycowatych (Oedemeridae) są zwężające się ku tyłowi zakończenia miękkich pokryw skrzydłowych, tak, że widać koniec odwłoka i fragmenty błoniastych skrzydeł. Wszystkie gatunki zalęszczycowatych występujące w Europie środkowej (30) dość trudno od siebie odróżnić, ale np. zalęszczyca grubouda jest jednym z najpospolitszych gatunków. Samiec ma silnie zgrubiałe uda [ale to nie ten na moich zdjęciach!]
Oedemeridae można zdefiniować jako niewielkie, smukłe, delikatnie zbudowane chrząszcze występujące głównie na kwiatach. Czułki są długie i nitkowate, a przedplecze jest znacznie węższe niż pokrywy skrzydeł. Zakończenia miękkich pokryw skrzydłowych zwężają się ku tyłowi i są lekko rozchylone, uwidaczniając koniec odwłoka oraz końce błoniastych skrzydeł. Pokrywy skrzydłowe mają stożkowy kształt i przylegają do odwłoka.
Larwy większości gatunków odżywia się drewnem, wiercą tunele w gąbczastym i wilgotnym drewnie w zaawansowanym stanie rozkładu, jednak szkody przez nie wyrządzane mają niewielkie znaczenie gospodarcze, z wyjątkiem jednego gatunku (Nacerdes melanura), który ma status szkodnika (np. niszczy pale wbite w dno lub nabrzeżne konstrukcje drewniane w strefie pływów).
Larwy gatunków Oedemera i Stenostoma rozwijają się w martwych łodygach roślin zielnych.
Osobniki dorosłe w swoich płynach ustrojowych zawierają toksyczną kantarydynę (mechanizm ochronny). Kilka gatunków wykazuje metalicznie połyskujące ubarwienie ciała: niebieskie lub zielone, złoto-miedziane, często ostrzegawcze w połączeniu z żółtym, pomarańczowym lub czerwonym.
W regionach o klimacie umiarkowanym osobniki dorosłe odżywiają sie głównie pyłkiem i nektarem kwiatów i wykazują aktywność w ciągu dnia. Na obszarach tropikalnych chrząszcze z tej rodziny są aktywne głównie w nocy i wabi je światło.
Źródła:
Wikipedia, (tłumaczenie), Eduteka, Featured Creatures
Ponadto można zobaczyć Galerię zdjęć zalęszczyc
inne zdjęcia zalęszczyc występujące w Niemczech
Gatunki zalęszczyc (ze zdjęciami, niestety - bez opisu wyglądu)
35 440
Bardzo ciekawe ,ładnie pokazane .Ten przed ostatni super .
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Dziękuję. Kiedy fotografowałam w lesie jeszcze nie wiedziałam, że to zalęszczyca (dobrze, że nie pozbyłam się zdjęcia). Pozdrawiam i dzięki za odwiedziny
Usuń