14 grudnia 2015

Modrzew europejski


Już wiem do czego pstrykaczkom, takim jak ja, przydaje się jesień i zima! To doskonały czas na "wyprzedaż". Chyba muszę się pośpieszyć, bo nim się obejrzę, znów nastanie wiosna i ruszę na łąki, do lasu, i gdzie oczy poniosą.
Przeglądając katalogi zdjęć widzę, że mam spore zaległości, albo inaczej - mam dużo zdjęć do pokazania. W swych zasobach mam jeszcze kilka sfotografowanych drzew i roślin oraz żywego "inwentarza". Szkoda tylko, że tyle czasu zabiera mi znalezienie i opracowanie materiału, co opóźnia publikację kolejnych wpisów.
Dziś przedstawiam modrzew europejski, którego kwiaty pokazałam wiosną (link). Tak naprawdę modrzew, jak i inne rośliny nagonasienne (m.in. drzewa iglaste czy cis pospolity), nie wytwarza prawdziwych kwiatów, lecz szyszki - kłosy zarodnionośne utworzone z osi i liści zarodnionośnych (sporofili). W piśmiennictwie polskojęzycznym narządy te określane są jednak mianem kwiatów lub kwiatostanów, a czasem strobili - na wzór terminologii anglosaskiej.

Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - purpurowoczerwone, potem zieleniejące szyszeczki żeńskie wyrastają na ulistnionych krótkopędach, okrągłe i jasnożółte szyszeczki męskie - na kilkuletnich krótkopędach. Rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie z igłami  (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - szyszeczki żeńskie (wzniesione) i męskie (skierowane w dół). Nie są to prawdziwe kwiaty (brak słupka i zalążni), dlatego drzewo nie wytwarza owoców. Roślina nagonasienna, wiatropylna  (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - to trzecie najwyższe (po świerku i jodle) rodzime drzewo Europy. Osiąga wysokość do 45 m i średnicę do 120 cm.  (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - dojrzała szyszka ma długość do 5 cm, szerokość do 3 cm. Młode szyszki są zielone, dojrzałe są zwisające, jasnobrunatne z łuską na brzegach. Po wysianiu nasion opadają (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - pień pojedynczy, prosty lub lekko zakrzywiony, widoczny aż do samego wierzchołka. Dość często spotyka się drzewa z mocno wygiętym wierzchołkiem  (fot. 11 maja)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych. Jeden z dwóch rodzimych gatunków modrzewia w Polsce (występujący częściej niż modrzew polski). Sadzony powszechnie na terenie całego kraju. W Polsce na naturalnych siedliskach rośnie tylko w Tatrach  (fot. 24 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - u młodych drzew kora gładka, zielonobrązowa  (fot. 24 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - na starszych drzewach kora ciemnobrązowa, głęboko spękana, łuskowata i złuszczająca się  (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - kora czerwonobrunatna do czarniawej, często rdzawo nakrapiana, bardzo gruba (nawet do 10 cm!), głęboko spękana na nieregularne, odpadające poletka. Wydziela spore ilości żywicy (fot. 23 kwietnia)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - drewno dość twarde, wytrzymałe i niezwykle trwałe, odporne na gnicie. Stanowi bardzo ceniony surowiec w budownictwie i przemyśle meblowym (m.in. meble, podłogi, boazerie, sklejki i płyty wiórowe), bardzo dobrze nadaje się na opał fot. 23 kwietnia
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - nasiona roślin nagonasiennych powstają na tzw. łuskach nasiennych osadzonych na osi i często podpartych łuskami wspierającymi oraz tworzących struktury zwane szyszkami (fot. 14 maja)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) -  pędy zróżnicowane na długie i cienkie, zwisające pionowo, kilkudziesięciocentymetrowe długopędy wytwarzające wiele pąków (bocznych) oraz bardzo krótkie, zaledwie 1-2 mm krótkopędy z jednym tylko pąkiem szczytowym. (fot. 14 maja)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - igły są jasnozielone, delikatne, niekłujące, na krótkopędach wyrastają pęczkami po 20–40 sztuk, zaś na długopędach pojedynczo, skrętolegle. Zrzuca ligły na zimę. Jesienią, przed opadnięciem, przebarwiają się na żółto.  (fot. 6 czerwca)
Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - duże drzewo iglaste o koronie luźnej, regularnie stożkowatej. Górne gałęzie są poziome, niższe coraz bardziej zwisające. Rośnie szybko, żyje do 600 lat, lecz w wieku ok. 100 lat zaczyna próchnieć (fot. 13 listopada)



------------------------------



Modrzew europejski (Larix decidua Mill.) - gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych. Pierwotnym miejscem jego występowania były góry środkowej Europy (Alpy, Karpaty), ale został rozpowszechniony na innych terenach w wyniku nasadzeń.
W Polsce na naturalnych siedliskach rośnie tylko w Tatrach. Poza tym jest sadzony powszechnie na terenie całego kraju. Jeden z dwóch rodzimych gatunków modrzewia w Polsce (występujący częściej niż modrzew polski).

Pokrój - duże drzewo iglaste o koronie luźnej, regularnie stożkowatej. Górne gałęzie są poziome, niższe coraz bardziej zwisające. Rośnie szybko, żyje do 600 lat, z zaznaczeniem iż po okresie 100 lat zaczyna próchnieć.
Drzewa rosnące w odosobnieniu są zazwyczaj ugałęzione do samego dołu; u drzew rosnących w zwarciu dolne gałęzie szybko usychają.

Pień - pojedynczy, prosty lub lekko zakrzywiony, widoczny aż do samego wierzchołka, osiąga wysokość do 45 m (wyjątkowo ponad 53 metry) i średnicę do 120 cm.

Kora - u młodych drzew kora gładka, zielonobrązowa, na starszych ciemnobrązowa do czarniawej, często rdzawo nakrapiana, bardzo gruba (nawet do 10 cm!), głęboko spękana, łuskowata i złuszczająca się na nieregularne, odpadające poletka. Wydziela spore ilości żywicy.

Konary - w regularnych okółkach, końce dolnych gałęzi mniej lub bardziej zwieszające się, górne wzniesione lub prostopadłe do pnia, gałązki boczne długie i delikatne, zwisające pionowo w dół.

Pędy - zróżnicowane na długie i cienkie, zwisające pionowo, kilkudziesięciocentymetrowe długopędy wytwarzające wiele pąków (bocznych) oraz bardzo krótkie, zaledwie 1-2 mm krótkopędy z jednym tylko pąkiem szczytowym. Długopędy miejscami bruzdkowane, słomianożółte, nagie, bez woskowego nalotu.

Pąki - bardzo liczne, kuliste, liściowe małe, kwiatowe większe - o średnicy ok. 5 mm, pokryte cienkimi, półprzezroczystymi brązowymi łuskami.

Liście - igły są jasnozielone, delikatne, niekłujące, na krótkopędach wyrastają pęczkami po 20–40 sztuk, zaś na długopędach pojedynczo, skrętolegle. Drzewo zrzuca liście (igły) na zimę. Jesienią, przed opadnięciem, przebarwiają się one na żółto.

Kwiaty - roślina jednopienna. Purpurowoczerwone, potem zieleniejące kwiaty (szyszki, strobile) żeńskie wyrastają na ulistnionych krótkopędach, okrągłe i jasnożółte kwiaty (szyszki, strobile) męskie - na kilkuletnich krótkopędach. Są wiatropylne. Rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie ze szpilkami.

Szyszki - mają owalny kształt, dojrzała szyszka ma długość do 5 cm, szerokość do 3 cm. Młode szyszki są zielone, dojrzałe są zwisające, jasnobrunatne z łuską na brzegach. Po wysianiu nasion opadają. Nasiona mają szarobrązowy kolor, jajowaty kształt z ostrym końcem i są świdrowato skręcone.

Korzeń - dobrze rozwinięty. Ma zarówno głęboki korzeń główny, jak i silnie rozwinięte korzenie boczne.

Modrzew europejski jest rośliną światłolubną, wrażliwą na suszę. Dorosłe drzewa są odporne na silne mrozy, młode sadzonki mogą wiosną przemarzać. Dostosowany do klimatu kontynentalnego gór środkowej Europy, o mroźnych zimach. W Europie rośnie w wysokich partiach gór do 2500 m n.p.m., sięgając górnej granicy lasu (w Tatrach dużo niżej). W niższych partiach tworzy często lasy iglaste wraz ze świerkiem i sosną.
Modrzew europejski jest rośliną bardzo zmienną, posiada dużą ilość naturalnych form, które można odróżnić na podstawie kwiatów żeńskich. Istnieje przynajmniej 10 form tego gatunku.




modrzew europejski - Wikipedia, Mojedrzewa,
modrzew polski,
modrzew - link 1, link 2, link 3,

Szyszka,
Rośliny nagonasienne


.96.90.


modrzew europejski, Larix decidua, modrzew europejski młode drzewo, modrzew europejski zdjęcia opis, modrzew europejski informacje zdjęcia, Larix decidua opis zdjęcia, modrzew europejski chwile zachwycone, Larix decidua chwile zachwycone,

6 komentarzy:

  1. Drugie zdjęcie zaChwyca :-)


    AnikoIC,
    przyjmij ode mnie wyróżnienie-zaproszenie do zabawy blogowej:
    http://bajdocja.blogspot.com/2015/12/blogowa-zabawa-liebster-avard-po-raz.html
    Jeśli zechcesz, włącz się do niej.
    Jeśli nie chcesz, nie czuj się zobowiązana.


    Pozdrawiam :-)
    Buba z Bajdocji

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za tę nominację :-) Jak tylko będę mogła, postaram się odpowiedzieć na Twoje pytania. Serdecznie pozdrawiam :-)

      Usuń
  2. Piękne zdjęcia. Niedaleko rośnie taki okaz muszę poobserwować czerwonawe szyszeczki. Powiem szczerze, że nigdy się nie przyglądałam. Jak widzę szkoda:):):):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, koniecznie je zobacz! Gdzieś od połowy kwietnia do połowy maja będą w "rozkwicie". Witam na pokładzie i dziękuję za miłe słowa. Pozdrawiam :-)

      Usuń
  3. Szyszeczki żeńskie podniesione, męskie skierowane w dół? Jakoś tak dziwnie…
    Aniko, piękne to drzewo w każdym szczególe, ładne nawet w zimie. Dla mnie jedno z wyróżniających się, przyciągających wzrok. Patrząc na modrzew budzi się we mnie patriotyzm, bo mam to drzewo za typowo polskie, związane z naszą ojczyzną, zapewne przez nazwę jednej z odmian.
    Twoje zdjęcia jak zwykle cieszą oczy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Modrzew jest wiatropylny, więc pewnie takie ustawienie szyszeczek sprzyja przenoszeniu pyłków :-) Ja też bardzo lubię modrzewie i cieszę się, bo jesienią znalazłam je niedaleko mojego miejsca zamieszkania (to te z ostatniego zdjęcia). Dziękuję i pozdrawiam

      Usuń